sesin bir ormanı dinlemek kadar iç açıcı
sesin, orhan veli'nin istanbul'u dinleyişi kadar naif
sesin bir deniz
sesin kırlarda açan bir kucak papatya
sesi...
GÜN-36
Ölü olarak geçirdiğim üç yıllık zaman süresince yavaşça kendimi hayattan arındırmış ve nur topu gibi bir hiç olarak dünyaya yeniden gelmiştim. Yirmil...
Ben bu yaşımda daha gençken
Elinden oyuncağı alınmış
Dondurması eriyip yere düşmüş
Çocuk gibi
hüznümle bakıyorum yere
Yere değdirmeden boynumu bükt...
Bir gün ben de gideceğim
Düşlerimi alacağım yanıma
Güzel anılarım da yanımda olacak
Aynı geride bıraktığım şiirler gibi
Varlığımda bilemediğin değerimi ...
Uğruna değişen yüreğim
Tanımaz oldu aşkı
Tüm hislerden uzaklaştı
Ve bir sarmaşığa dolaştı
Akıl ve gönül birbirine karıştı
Hasret kök saldı sevgiye
Gec...
Bir yıldız kayar çeşmi cihan bulvarından
Sahici birkaç anı gözlere dolar
Gözler ki o ne cevheridir alemin
Safi nefsidir alemi faninin
Bir dost ağlayışıdı...
Yağmura açtığımda gözümü
Ellerime sarılmış dualar yazılı
Umudum bir aşkın kuyusunda saklı
Olmayanın hayalinde yaşamıştım.
Türküler koptuğunda yüreğimden ...
Tasını tarağını bırakıp,
benden uzak ülkelere gideli çok oldu.
Dökülmüyor artık eskisi gibi
kendiliğinden hiçbir şey.
Ve biliyorum, uzun zamandır
yoksun...
Yapayanlış bir yapbozda, yan yana gelmesi teklif dahi edilemeyecek iki önemsiz parçayız, önemsiziz çünkü henüz bitmediğinden büyük resim, kimse farkında deği...
Ne yüzle başladı hazan,
Ne rezil ay şu Eylül,
Ayrılık, acı ve hüzün,
Söz dinlemez oldu Gönül..
13.10.2017
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok