Recep ÖZCAN

Mor papatyaları severim bilirsin.

Sessiz ve sakin sokaklarda yürümeyi de

İnsanları çiçeklere benzetirim bilirsin

Nihayetinde yaşamamıza karışan herkes fa...

hayyam'ın acı meyinde

son katre

koca nesimi'nin

derisinde

bir çift 'ben'

olaydım

ah...

Ekdikleri dâne-î şirâre
Biçdikleri kalb-i pâre pâre...

Beni o kadar iyi tanı ki

Harelerinden okunsun benliğim

Beni o kadar çok sev ki

Titresin küflenmiş kimliğim

Beni öylesine koru ki

İrkilsin taş kalbim

Be...

Ey aşk ruhumun peşini bırak artık gecenin son deminde

Huzur istemiyor artık senden de...

Kalbi kırık aşıklar kervanı nerden geçiyor?

 Bilen kim!

En büyük...

Aziz gecem, şu an ikimiz de karanlığız. Unutalım sabahın yolunu. Güneşe inancım kalmadı. Artık hiçbir aydınlık temizleyemez kirlenmiş bir mutluluğu...

Saat gecenin üçü

Ben yine sana mecburum

Ancak geceleri fısıldıyor ardında bıraktıkların

Seninle doğan bütün acılar yetim

Seninle olan bütün sevinçler göç...

Kendini adamış bir yetim.

Sanki kimsenin hayatında yer bulamamış gibi. O gün parkta gördüğüm zinciri atmak üzere olmasına rağmen pedalları geri çevirmeye ç...

Yine sensiz uyanacağım gecenin yastığına koydum kafamı

Havalar soğudu üşürsün sen

Şimdiye kadar nasıl geçti zaman bilmiyorum

Nasıl geçecek en ufak fikrim ...

Geçmiş geçmeli… Geçmişe takılıp kalmak, sevdiğin ama ölmüş birine sarılıp, toprağa gömülmesine izin vermemek gibi. Kaybettiğini, artık olmadığını bir türlü k...

Bu akşam yine garip bir hüzün çöktü üstüme
Hücrem soğuk, bir tek sen varsın düşlerimde
Demir kapı yine kapandı ağır ağır üzerime
Kelepçeler yine vuruldu k...