"ne yanar kimse bana âteş-i dilden özge
ne açar kimse kapım bâd-ı sabâdan gayrı"
Ateşin üstüne bir gül atmışlar
Ateş dayanamamış gül acısına
Ben senin di...
‘’Yazık oldu şu genç ömrüme, bilmem şu feleğin bana cevri ne…”
Radyoda Hüseynik çalarken gözleri karşı duvarda asılı fotoğrafta, abisinin yüzündeydi. Meliha...
Aile kavramı nedir? Bu sorunun cevabına baktığımda “Aralarında evlilik ve kan bağı bulunan, koca, karı, çocuklar, kardeşler ve benzerinin oluşturduğu toplum ...
O kadar yorgunum ki
Kendimi sonsuz bir uçurumdan atmak istiyorum
Her insanda ayrı bir nefret buluyorum
Ya kendimi ya onları öldürmeliyim diyorum kendime
...
ne soğukmuş kaldırım taşları
çocuk parkını defalarca uzaktan izlediğim bu yol kenarı
defalarca geçildi halbuki bu yollardan
ilk defa mı ölüme düştü düşler...
paslı demir kokularını bölüyor talaş tozları
nasıl da öfke doğuruyor o ayılış
gün ışığı sızıyor ahşap damlı kulübeden içeri
ışığın sızması iyi
gaz lambas...
Çeviren: Ali Berktay, Yapı Kredi Yayınları, 198 sayfa, (4. Baskı), Şubat 2020, İstanbul
1. YAZAR VE ESER HAKKINDA
Kendi tabiriyle ölmekte olan bir uygarlığ...
Sana değildi.
Uyandığım sabahlaraydı kızgınlığım.
Geç gelen Karaköy vapurunaydı
Günaydın demeyen bütün insanlara!
Ben sana kızmadım.
Ot bitmeyen bahçeme...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
