Ayşenur Baş

Athena'nın güzel parçası

Ah benim güzel zeytinim

Benim barışımın kutsalı

Ah benim güzel zeytinim.

Sen ki şifasın sen ki devasın

Gökkubbeyi sarsın yaprak...

Kuşları bana özgür hissettirmeyen 

Çaresiz gösteren ne.

Gökyüzü bile olsa evin

Özgürlük ait olmamaktır bir zincire.

Aydınlığa benzeyen

Çok şey kaybettim...

İçine düştüğü sanrılar ve içinde barındırdığı tezatlıklar hiç bitmiyor insanın

Misal ben;

En çok kendimde yanılıyorum.

En çok kendime dair sanrıların için...

İğrenme duygusu da yalnızlığa götüren yollardan biridir ve yeni bir karanlık duvardır.

s, 39

Değersizlik hissi...

Yorgunluk..

Evin tavanına bakarken uzun süredir içinde bulunduğum düşüncelerin içine yeniden hapsolmuştum. İşe giderken, işte, dönüş y...

-Sizin yaşınızdayken dışarı çıkma süremiz daha uzundu bizim.

-Gerçekten mi baba?

-Evet, annenle de o sayede tanışmıştık.O zamanlar belediyeler Uv ışınları ...

Artık kesin bir şekilde biliyorum ne yapmam gerektiğini, artık kelimelerin sustuğu bir yer değil ruhum, artık yaşam benim için hiç bitmeyen bir keman sesi. B...

kulağımda güzel musikiler

satır satır hece hece.

yok mu bilinmezliğe çare?

serçenin kanatları vardı,

rengarenk güllere çarpardı.

allandık, pullandık

se...

bir yere ait olmayanları iyi tanırım, 

her yere aitlermiş gibi davranırlar.

ben bir başıma buyruğum

onlardan çok uzağım..

severek okuduğum kitabın sayfal...

hazırlandın diyelim bir yolculuğa
"bu, yalnızlığa da olabilir" diyor birisi
dayanıklı mısın bakalım
silahın nedir
ilkin asfalt ve beton
bir bakarsın önü...

insan ancak kendine yabancı bu günlerde

güneşler görünmeden, bir var ve bir yokken hayatta

sıra sıra yağmurlar dizilirken göğsüne,

sen de yoksun aslında e...

Kalbim durmuş ve dünyanın el elem gününe takılmış

Ateşten küllenmiş mevsimler yanıma kar kalmış

Ben sanırdım ki güzel yalnız sensin bu dünyada

Uğruna n...

Bu sessizliği bana kim emanet etti 

Nerede o asi hırçın dalgalar 

Gözlerim nerede arar eskiyi 

Yağmurlar bir hüznü mü kapsar

İllet bildin sevgiyi aşka la...

Yitip giden bir zamanla

Çürüyordu  dallarda meyveler 

Bozulmaz sandığım bir masalda

Uçuyor ölüm kuşları…

Evimden uzakta

Baktıkça ölen bir duyguyla

Karş...

Bir tutam yangındı

Bana kalan arsız rüyalar,

Belki sonumu hazırlayan 

Hikayede yoktu bir evim ,

Belki hatıranı sormayan 

Yanan bir zaman,

Çirkinlik dün...

Sevda bir ateş buldu sende, eğilip öptü seni
Artık kimse denizi bilmiyor.
*
Dirseklerini masaya koyuşundan belli
Gelip geçen bir günü bitirmek istemediği...

Artık olağanım hâline gelen bulanıklık içerisinde oturuyorken

Bugünün tarihine takılıyor gözlerim

Öyle takvim falan yok evimin duvarlarında, masamın kenarı...

Abdal’ın

Sıfır noktasından yirmi bir numaralı büyük sırra uzanan yolculuğunda

On numaralı büyük sırda, kader çarkında takılı kaldım ben

Bir türlü geçemiyo...