İnsan alıştı mı bir kere yalnızlığa
Sonrasında çokça zorlanıyor kalabalıklara yeniden karışmaya...
Her ne kadar yalnızlıktan yer yer sıkılsa, daralsa, buna...
''Olmalı/olmamalı'', ''Yapılmalı/yapılmamalı'', ''...için mutlaka şu yoldan gidilmeli, öte tarafa hiç sapılmamalı'' ve daha nice kalıplaşmış, ezbere demeçler...
Fark ettim ki hayattaki birçok şeyi belki de haddinden fazla ciddiyetle yapıyorum, birçok şeyi belki de gerekmediği ölçüde ciddiye alıyorum... Ve belki de ru...
İnsan denen varlık adeta yürüyen bir kırgınlıklar müzesi;
Sana, bana, ona, buna, şuna
Hayata, kainata
Çoktan olmuş ve ölmüş olanlara,
Halihazırda olmakta...
İnsan deneyimi yaşamanın kolay olmadığı şu alemde
Herkes oyalamaya çalışıyor kendini öyle böyle
Ama iş, hissetmeye gelince
Buna yanaşmıyor birçok beşer bi...
Umut yok.
Umudum yok. Hem de hiç…
Günler geçiyor.
Ki bu zamana kadar aylar aylar geçti zaten,
Hâttâ yıllar yıllar daha...
Ve hâlâ hiçbir şey yok ortalar...
Ölmek... Ölüp ölüp yeniden doğmak... İçinde sürekli olarak bir şeylerin kırıldığını, sanki demir çeliktenmişçesine adeta görünmez bir el tarafından tekrar te...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok