Bir yaşam tüketiyorum içimde,
İçim ki cehennem bahçesi, yakıyorum her insanı ruhun ateşinde süzüle süzüle,
Pencerende ki gözlerinden öteye gidemeyen yüre...
Öyle bir his ki,
Kimsen yok, konuşman lazım.
Dizine yatman lazım, öyle biri yok.
Öyle bir his ki,
Yemek yiyesin yok, karnın aç.
Sarhoş olasın ...
Eli cebinde,
bulacaklar beni.
Yolun kenarına atılmış
ıslak, koyu bir
karton gibi.
Ve gülümsüyor
olacağım.
Hiç gülmemişim gibi.
Bir insan ne zaman bu kadar eksik olur?
Delik deşik bir ruh hapsolmuş sanki.
Araftaki çizgide her iki tarafa ait gibi.
Ama ikisine de bir o kadar yabancı....
Bir Kelebek misali
Kısacık bir ömre sığar mı tüm güzellikler?
Eğer hakkıyla insan, insan olabilse EVET!
Lakin, ben sana - sen bana vurdukça
Nefse uyma...
bir yanığa üfüren kuru bir çift dudak olmak
kıstırılmak bir boyundurukla,
istiyorum
sonra kanamak
yanıktan tüten dumanlar istiyorum ki karartan beni
çat...
Zor bir yüzleşme haftasıydı. Duyguları tanımlama aşaması bittiği zaman yeniden mekanik kısmıma geri dönmüştüm. Kendim için doğru kelimeleri aramak zorunda ka...
Kumruların sesiyle uyandığım ilk günden,
Başladı adımlarım.
Ben sevmeyi öğrendim ilk önce.
Sevgiyle dokunulan yer incinmezdi.
Nefretle dokunulan her çiçe...
Yalnızlığı hissediyorum artık, sanki bir şahsı gibi, ne zaman gelir, ne zaman gider, ne sever, nasıl ses çıkartır, nasıl görünür.
Üzüldüğünde mi hayallerde ...
Görgüsüz satırlarla yazmak istiyorum sana
Uzundur yamayışımın bir örtüsü olur hem
Belki yine yazman kendimce saçmalarım sadece
Hem saçmalamak sanattır de...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok