Emir Agit Aydemir
@emirelagitovic
ne zaman davlumbazla göz göze gelsem yazarım
güzel oğlum benim.
ölüm en kötüsü, sana yakıştırılanlar arasında
sen yaşamakla mükellef, bedeni küçük, yaşantısı büyük çocuk,
sana yakıştırılanla yatıştın...
bir aydınlanma çağı,
karanlık şehirler üzerine tezler yaradı.
bölük bölük çukurlar içinde kalpsiz,
inanç kaybı yaşamış yüksek devalüasyon,
damarlarında g...
olur öyle,
böyle deriz çünkü olur öyle,
acizce geçeriz köprülerinden hayatın
alın yazılarımız uzunca yazılan hikayelerden değil
yazılmış basitçe, kısa bi...
çünkü o geçmiş
ellerimde bir tek muğlak izi kalmış
sanılan o ki kalbim ki bitap düşmüş
özümsenecek bir şeyim yok
tamah edecek bir azığım dahi kalmamış
i...
İçe dönük kamburum ruha yaslı
Yanıklar ayıklanacak yüzümde
Yüzüne uzanan
Kalbimden sökün sökün sökün
Şimdi derhal sökülsün primitif
Kamburuma yaslı ruhu...
kasveti yaratan ki yaradan,
yaralara hiç basmadı gülleri,
o güller, ellerimizde kuruyan umuttan yapılma çocuklar,
göğe ermekten alıkoyuldular,
yaraları m...
bana haykıramadığımı öğreten o boşlukta,
büyük ayıya diktiğim gözlerim henüz ferliyken,
gençlik dönemi suni acılar tadardım.
çünkü o zamanlar hayattaydım,...
birkaç gecedir bana trenler çarpmadıkça,
kül tablalarına doğduğum o sancılı işleri yakmışlığım birikirken yüzüme,
sanrılar arttıkça, arasına gömüldükçe yaş...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok