Hatice Kübra Tay

Kime geldi bu yıl sonbahar? Ağaçların yaprakları döküldü mü? Ben göremedim. Ne zamandır toprak kokusu alamadım. Yürümeyi unuttum. Gözümün kenarları kırıştı. ...

Sesini duyarsam iner belki yelkenlerim. Uzun bir yolculuktan ineriz belki o akşam. Ne bileyim, radyo frekansını kendi bulur. Nergisler geçtiğin yolların kena...

Şairler tanıdım aşık, tutkulu, duygusal

Şairler tanıdım tutuk, korkak, çekingen

Şiir okuyan adamlar tanıdım

Ses tonu kan kusan

Şiirlerine saklamışlar aşk...

Ben bilmiyorum yaşamayı. Korkarak baktım hep gökyüzüne. Boğulurum sandım denizi her gördüğümde. Görkeminden korktum. Hayranlık duyduğum her şeye korkarak yak...

Bir şiir şimdi ayakta dans edebilir. En ayık kafanın sarhoşluğunun pek tabii tadını çıkarabilir. Kime ne!

Dünya denizin üzerine düşebilir. Elleri bağlı bir ...

Çiçekli yastık kılıfım, yumuş yumuş olan battaniyem, balkonda üşümüş haşlanmış harikalar diyarı ve dünyanın sonu kitabım. Bileklerimde takılar baş parmağımda...

Çok çabuk vazgeçiyorum her şeyden. Çünkü tutundukça daha çok kırılıyor dallarım. Bir dövme gibi yapışmış çıkmıyor korkularım. Her seferinde bahar gelmiş gibi...

Derin bir sessizlik bu. Bilirsin. Nerede görsen bunun adı sen dersin. Kırılgan bir kız çocuğunu kilometrelerce uzaktan tanırsın. Karanlığa olan korkunç aşkın...

Bir gece yarısı kendimle kalmanın böyle tatlı bir nergis kokusu oluyor. Ne zaman yalnızlığıma sevinsem duman havada asılı kalıyor. Birkaç türkü bağırmaya baş...