Sevgili dost; çocuklara gülümsemeyi ve seni hâlâ sevmeyi ihmal etmiyorum.

Anneme sarılırken nedense burnumun direği sızlar oldu,

Sahi neden böyle oldu?

Ça...

Nerden aklıma esti kim bilir

Gezdim dün gece şehri şöyle bir

Herkes evinde kendi halinde

Her yerde huzur her yerde neşe

Çocuktum. Bu şarkı m...

açalım iç evrenlerimizi birbirimize,

sarılalım diyorum.

yalnız kollar sarıyor kolları,

tamamlanmadan tamlamak değil mümkün.

açılamadan kendimin iç evreni...

Kaynağından beslenen her şey büyür, serpilir azizim.

Bilir misin insanın özü de böyledir.

Kentin kuytusunda bir dolap,

Dön babam dönüyor.

Farkında mısın?...

Zihnim bulandığında kabuslarım da dağılır gibi oluyor. Düşünceler içinde buluyorum kendimi. Zamanın yangınını söndürmeye çalışırken çoktan tutuştuğumu fark e...

Hayatın zorluklarıyla,

Kendi dertlerin ile,

Sen bir bütünsün.

Kuvvetsin.

Herkesin örnek alacağısın belki.

Sen bir çiçeksin.

Ve

Kendi kendine su verebi...

Bilerek arkasız sandalyede oturuyorum,

Sensizliğe alıştırma yapıyorum aslında,

Bilmeyerek ya da sandalyemiz kalmadı

Hepsi kırıldı,

Hani senle oturmuştuk ...

Gel masamın pembe demiri,

Gündüzlerin en mavi yıldızı

Parmak uçlarımda mumlar, alevler;

Seni kendime bıraktım.

Nasıl görüyorsam öylesin.

Sanki Paris'ten...

Caner'in ağzından

Gözlerimi araladığımda nerede olduğumu anlamaya çalıştım. Gördüğüm her şey rüya mıydı acaba diye içimden geçirerek yatakta doğruldum. Odan...

ölmekle cebelleşen küskünlerin önceliğiyle

yaratılan

ve öğrenilen gülümseme denli yaşamak

ki gün tükenmekle yetinir

say, önce gelen önce gider

buluşsuz ...

1

Kalabalığın sürekli sesi.

Bir şey ifade edebilmenin duraksız söylemi.

Ben de buradayımın abartılı kahkahası.

Bakın ben de şunu yapıyorum de...

Gojo'ya,

İki gün önce karşılaştık. Tam da karşımda duran şu iki rafın arasında hem de.

Birbirimizi gördük, farkına vardık. Üzerinde açık renk bir ceket va...

Hızlı yürümek gibi bir huyum vardı. Hızlı yemek, hızlı konuşmak... Zamanla bitmeyen bir yarışta kaldım. Parmak uçlarını kazıtan kadını açtım. 

Parmak uçları...

Hangi gündeyiz bilmiyorum, yaşananlar kötü bir kabus gibi.. sanki kabus bitmiyor ama sabah uyanmayı bekliyorum. Gerçeklik algım kayboldu hissizleştim. Gözler...

İyi iş edindim yazmakla

Tutamıyorum kendimi

Hemen bir kağıt, bir kalem

Eğer o an yanımda yoksa

Telefonuma sarılıyorum

Yazıyorum da yazıyorum

Yazıyorum ...

Kötülerin idol,

iyilerinse

aptalı oynadığı

dünyada

mutluyum

diyenlerin ne kadar

vasat ve acınası

bir halde olduğunu

düşünmek,

yazmaktan

fevkalade k...