Buse

Yumulmaz gözlerle daldığında ırağa,

Anlayacaksın, eskisi gibi olmayacak bir daha

İçinde maziden kalan ne varsa ne sen ne senden olan, uyutmayan.

Kan kırmı...

Her sözüm, her çalışmam, her davranışım onay almak zorunda değil. Zorunda olsaydım dolayısıyla özgür olmazdım. Ben bile kendimi her zaman onaylamak ve her za...

Zehirli bir sarmaşığım ben

Yorgun bitmiş bir seyyarım

Elleri kirden kararmış bir ayyaş

Bazen sokakta dövüşen bir serseri

Yanan son sigarayım ben

Ye...

Bazen, olmaz Azizim.

Mezarlara çiçek konur,

Sen sevilmezsin.

Azizim, güller hep

Bahçelerde mi açar?

Bazen çiçekler yolun kıyısında,

Bazen de bataklıkta...

Sonunda bir şey dilemeye karar verdi. Hiçbir şey istemediğini, hayatta kendinden başka hiçbir şeye ihtiyacı olmadığını, kendi yalnızlığıyla mutlu olduğunu sa...

bazı hikayeler yarımdır

kabul et bunu

bazen koyulan nokta 

leke durur

hakikat suskunken

konuşmak üstüne 

saygıda kusurdur

Bugün;

Boşaltsam diyorum kanımı akıtsam avuçlarımdan,

Geriye kalsa insanlığımın posası.

Damarlarımda akan 

Tüm o uğursuzluk, dengesizlik, sarhoşluk halin...

Rutin Üzerine

“Ben bu derde mezardan başka çare göremiyorum.”

-Goethe

Hayatta yapılabilecek her şeyi yapma gücünü elinde tutanlar bile bir süre sonra kend...

Bir Ankara evinde, sen ve ben.

Nemli duvarlar nefes alıyordu, ikimizin aksine. Yalnızlık, sessiz bir misafir gibi aramıza çökmüş, konuşmuyordu; lâkin her şe...

"Yatağımın karşısında bir pencere var. Odanın duvarları bomboş. Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptı...

Şimdi kapılar kapandı

Oyuncaklar atıldı

Yeni bir evle tanışmak gibi

Aklında yeni kokular var artık 

Bir insanı küçük düşürmenin en korkunç yolu, onun acı çektiğine inanmamaktır.

.

Aşırı üzüntünün getirdiği aşırı öfke ve aşırı öfkenin getirdiği aşırı sakinlik

Kafamın üzerinde bir ben var,

Bin odalı bir eyyam,

Tam olarak bıngıldağımın üstünde.

Koparıp atmaya çalışırım bir yara gibi,

Uğraşırım her gece.

Koparsa...

yüreğimin köşesinde yüzlerce heves var

fûrûğ

.

Hastayım, farkındayım göğün parlaklığının 

üzerinde yürüdüğüm şeye mecbur bırakıldım, 

doğduğum yere ya...