elif
@mieltejon
ruhun kapılarını aralayan o boşluk.
kalbin mutlaka doğuracağı bir tümörü sevmeyi istemesi, insanın lanetidir. kişinin, günün birinde size vereceği şey baş ağrısından fazla değildir.
Gördün mü bak
Gün büyüyor üstümüzde
Sen de,
Öyle kırılmadan yürürsün bilinmeze;
Bilmediğin çiçeklere selam verirsin
Rüzgarlara taşıtırsın da tuttuğun sı...
Dışarısı çok soğuk, ölümden
Sana bir taze gülle gelemem
Gelmedim de kapadığından yüzünü
En içinde sigara yaktığım gözlerin,
Beni neyle tılsımladı da ölme...
Yitip giden gece kadar yalnızım
Yağmurlu bir gün olsaydı durmaz ağlardım
Tepemdeki delik biraz kararsaydı da
Şu çakıllı yol biraz daha uzasaydı
Ne olurdu...
İçimde bir yerde hep bir parçam kırık. Geçmiyor. Hoş, geçmesini isteyen de yok. Bir tarafım hep hüzünlü, hep boynu bükük, hep mağlup. Seviyorum şen kahkahala...
Akıllanmazdın biliyorum
Ama
Sürmedin ellerini acıdır diye
Acıtır diye soluklardan sevgilere
Söylemedin bu neyin tasarrufu ve
Sen bunca ruhu katarken bir...
sana yukarılardan bakmak,
bir şehri nasıl olağan ve hafif kılıyorsa;
aynı işlemi duraksamadan sende sürdürüyor.
yanında olmak yerine, farklı açılar buluyo...
Yaşamaya başlamalı bir yerinden
Bir yerinden tutmalı kaderin ve basmalı bağrımıza
Öyle bir iz bırakmalı ki o yüzümüzde, damgası sürmeli ömür boyunca
Bin y...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok