Zwlis

Bekledim. İnsanlar geldi ve geçti. Ne diye yüzüme baktılar böyle? Onlar gibi olmadığımı nereden anladılar? Bugün onlar kadar inançsız olmadığımı mı anladılar...

“Canını yakmayacağım.” Canımı yak, kalbimi kır ve kanımı dudaklarınla temizle. Büyük ve kemikli elin çenemle boynumu sıkarken duvara yasla, saçların dağınık ...

Güzel bir melodinin hiçbir sesle karışmadan kulağımıza varmasını isteriz çoğu kez. Lakin arkanıza güzel insanları alıp kulak verdiğinizde melodiye, neşeli kı...

Bekledim. Hayatım boyunca bekledim. Kalbimin soğukluğu titretirken bedenimi bekledim. Ağaç karaltısında, durakta, evde ve aklımın, hayalimin almadığı binlerc...

Burnumu bir portakal kokusu sarmalarken uyarıldı beynim. Koridorun sonu hızla yok olurken sol adımım sendeledi. Dümdüz ileri bakmaya devam ettim. Beni sarsac...

İnsan susar, göz yumar. İnsan ağlar. Korkar. Suçsuz olmasına rağmen en çok ve çoğu kez sadece kendine kızar.

Ben küçüktüm, küçücüktüm. Öylesine az yer kapla...

Niçin yürüyorum bu sonunu bildiğim yollarda? Sonunu bildiğin yollarda bulmaya çalışmak adını, hepsinden daha kolay. Hırçın korkaklığına söz dinletemeyen her ...

Aşk... Dudağının kenarında bir çukur sevgilinin. Öpmeye doyamadığın, bakmaya kıyamadığın... Aşk kalpte doğar, geçici bir heves gibidir. Kalbinden çıkıp iki d...

Uzun ve ince bir selvi... Islık çalıyor dalları arasında usul bir rüzgar. Ve bin bir parçaya ayırdığım bu kara kalple bekliyorum selvi altındaki boş mezarımı...

Canının yanacağını bile bile uzatmış insan ellerini ateşe. Kalbini ısıtmak istemiş ama elleri yanmış. Saçlarını itmiş kulağının ardına, kaba ve nasırlı eller...