Hatice Fidan

Kimseler, kimseler bilmiyor bir kuşun kalbine ağlamayı,

Çünkü çok zordur insanın kendi kalbiyle bir kuşun kalbini bir tutması, kendinden çok daha güçsüz ola...

"Kalbine dön, evine dön."

Evine dönmüştü, kimseler yoktu. Bir delil aradı varlıklarına. İnsan bu toz bulutu değildi ya, dağılıp gidemezdi. Bulamadı delili. ...

Gün kararınca ve çok azı kendi kalbinin köşesine çekilince o yalın ayak koşardı hüzne. Sonra teselliler icat ederdi, avunamazdı hiçbir teselliyle. Kendi olar...

Eve gitmek, kalbime dönmek istedim. Beraberinde onu da götüreceğimi biliyordum ama yalnızca ruhumda var olacaktı. Yüzü, ‘dün'e karışacak, en güzel hatıraları...

Yalnız geçirdiğin dakikaları hatırla

Dakikanın saat, saatin gün oluşlarını hatırla.

Hatırla bir kuşun kalbine ağlayışlarını

Kimselerin dönüp bakmayışını,...

Uzaktı. İlk defa bu kadar uzaktı, ne yer bilirdi ne yön. İlk defa bildi yönünü. Eliyle gösterse gösteremezdi, kalbe uzak düşenin işareti olmazdı. Acısı olurd...

Karanlıkta seslendim size; hiç görmediniz, hiç duymadınız.

Körlüğünüzün en geçerli sebebiydi gece, duymamanız uzak düşüşündendi kalplerin.

Siz uyurdunuz, n...

"Kalbimi çok kırıyor." dedi. "Kalbimin böyle olması kalbimi çok kırıyor." Nasıl desem... Benim kalbim hiç uslanmıyor efendim, bugün benim bütün duygularımı a...