Pozan

Kan çanağı olmuş gözlerim

Gözyaşlarımı tutmamdan oluyor hep

Akamayan yaşlar canımı yakıyor

Hissetmesem de

Yanan göz, kanımı topluyor

Yanan, göz kanımı t...

Bedenim buzdan olsaydı

Kırıldığım anlaşılırdı

Ve yanında saklardım, yine

Bedenim buzdan olsaydı

Ağrılarında çağrılırdım

Ve yanına koşardım, yine

Bedeni...

Uyku tutmadı,

Doğrusu, ben tutamadım.

Elimden kaydı kaçtı.

Ben düşündükçe uzaklaştı.

Düşüncelerimden mi korkuyor?

Eğer öyleyse keşke kaçmasa.

Benden ba...

Geceler uzun bir zamandır gündüzlere nazaran daha renkli benim için. Tabii bir büyükşehirde oturuyor olmamın, İstanbul’da oturuyor olmamın etkisi olabilir bu...

Huzur ve sessizlik, çoğu zaman kol kola yürüyen kelimelerdi. Bir yerden huzurlu diye bahsediliyorsa ne kadar sessiz olduğu da anlatının içerisine eklenirdi. ...

İnsanlarla konuşma isteğimi, geçtiğimiz her bir gün biraz daha kaybediyorum. Yazma isteğimde de çeşitli dalgalanmalar olsa da konuşma isteğimde olduğu gibi d...

Lambaların bile terk ettiği bir köprüde oturuyordu. Köprü, karanlığı üzerine gömlek gibi giyinerek asıl rengini gizlemişti kimseden. O an o vakit köprünün ke...

Sıcak gelmiş toprak, tohuma.

Ne uyanmak ne açılmak istemiş.

Mevsimi geçmiş kar gelmiş,

Üşüyünce kaçmak istemiş.

Kaçamamış, sıkışıp kalmış.

Erkenden açıl...

Her kardelen

Kış vakti açtığında

Daha doğamadan

Öldüğünü zanneder

Öyle bir sessizliği

Öyle bir beyazlığı

Öyle bir güzelliği

Başka yerde hayal edemez

...

Üç mevsimde de denizlerle gök,

Kardeş renktedir.

Ama denizin uzanamadığı yerler yalnızdır,

Dördüncü mevsim gelene kadar.

Bir kış sabahı çıkarım kapıdan.
...