"Gecenin koynunda..." dedi, "ne olur beni gecenin koynunda bir başıma bırakmayın."
Boğuluyorum düşüncelerin gri havasında, boğuyor beni bu sis.
Açsam içimi...
Uzaktı. İlk defa bu kadar uzaktı, ne yer bilirdi ne yön. İlk defa bildi yönünü. Eliyle gösterse gösteremezdi, kalbe uzak düşenin işareti olmazdı. Acısı olurd...
Yalnız geçirdiğin dakikaları hatırla
Dakikanın saat, saatin gün oluşlarını hatırla.
Hatırla bir kuşun kalbine ağlayışlarını
Kimselerin dönüp bakmayışını,...
Eve gitmek, kalbime dönmek istedim. Beraberinde onu da götüreceğimi biliyordum ama yalnızca ruhumda var olacaktı. Yüzü, ‘dün'e karışacak, en güzel hatıraları...
Gün kararınca ve çok azı kendi kalbinin köşesine çekilince o yalın ayak koşardı hüzne. Sonra teselliler icat ederdi, avunamazdı hiçbir teselliyle. Kendi olar...
"Kalbine dön, evine dön."
Evine dönmüştü, kimseler yoktu. Bir delil aradı varlıklarına. İnsan bu toz bulutu değildi ya, dağılıp gidemezdi. Bulamadı delili. ...
Kimseler, kimseler bilmiyor bir kuşun kalbine ağlamayı,
Çünkü çok zordur insanın kendi kalbiyle bir kuşun kalbini bir tutması, kendinden çok daha güçsüz ola...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
