İnsanlar... Belki yalnız, belki kırılgan, belki aşık, belki yaralı... Ama hepsi kusurlu. Belki çekiştirmekten, belki sevmekten, belki kalıba sokmaktan... Ama...
Sığdı
Avuç içime
Dünya,
Ellerini tutunca.
Saçlarından
Sakallarına giden
Yolu öpmek,
Gömleğinin
Yakasına saklanan
Cenneti koklamak,
Kirpikleri
Orma...
Çullanmış üzerime,
Bir yığıntı
Düşünce.
Gözlerim bir arayış
İçerisinde
Bilememek...
Bilinmezlik...
Kendini artık
Tanıyamamak
Sanırım kendimi
Arıy...
Sakallarının yumuşak telleri,
Saçlarımla karışırken
Ellerin
Göz altlarımdan yanağıma,
Çenemden inerken
Kulaklarım
Dünyanın sesini
Dindiren
Sesini,...
Bir kesit duydu kulakları
Önceki zamanlardan.
"Özledim"
Dedi
Çatlamış, öpülmemiş
Dudakları.
Bir gölge düşürdü
Güneş ışığı,
Göz çukurlarına
Kirp...
"Akşamın ıssızlığı ile olduğu otobüsün camından dışarıya dalmış bir kadın. Arabanın içerisinde uykudan belirli aralıklarla uyanıp sızlanan, babasının kucağın...
"Bir gün, birbirini seven ama yollarını sonsuza dek ayıran bir çift varmış. Adam kadına, kadın adama bu denli aşıkken, gelenek ve görenekleri, dini görüşler...
Önce gök gürleyecek,
yağmurlar serpilecek,
Issız bilinmedik köşemize.
Bir kaos, bir fırtına...
Sonra hafiften güneş,
soğuk yüreğimizi ısıtacak.
Ve gök...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok