Yaz gelmiş. Güneş batmak üzere. Saçlarımızda deniz kokusuyla, serin bir rüzgar eşliğinde ağaçlık bir yolda yürüyoruz. Bir çocuk gülümsüyor karşıdan, başını o...
Bir insanın yaşamı hakkında rahatlıkla yargıda bulunulabiliyor olması korkunç. Kim için "evet ölümü hak etmişti" denilebilir ya da buna kim karar verebilir? ...
Bugün günlerden Çarşamba. 11 Ekim.
Yarım kadar kitap kolisini uzun bir mesafe arası taşıdığım ve bir saat sonrasında bile kıpkırmızı ellerimin titreyişini h...
Hakkını vermeliyim pek sahici oyunlarımızın
Bizi sona çarçabuk ulaştıran kestirme yollarımızın…
Kazananı olmayan bu oyunun kaybedeni sen olmadın
Bak, bens...
Işığı yaktım yine, hiç uğraşamam karanlıkla falan. O derin boşluğa bir daha düşme ürpertisi dişlerimi titretiyor doğrusu. Karanlıktan değil de karalaşmış düş...
“Kabrimi gösteren taş parçasından
Yıllarla silinmiş olsa da adım
Bir zaman, ey yolcu, ben de yaşadım.
Çılgın heveslerim vardı benim de,
Benim de ra’şeler...
Güneş ışıklarının odama vurmasıyla gözlerimi açmam bir olmuştu. Kendime gelmek için pencereyi açıp derin bir nefes aldım, soğuğun ciğerlerime nüfuz etmesine ...
Tezer Özlü, Türk edebiyatının nostaljik prensesi.
2018'in son aylarında tanışmıştım Tezer Özlü ile. İlk okuduğum kitabı Kalanlar olmuştu. Daha sonra her sey...
Üst üste iki defa yanlış tıklama sonucu rastladığım, kendini dinlettiren ses ve müzik.
Hanımefendiyle bugün tanıştım.
Uzun bir yolculuğa çıkacak gibiyiz...
Doğduğu gün de bugün de tiyatronun asıl amacı nedir? Dünyaya bir ayna tutmak, iyilerin iyiliklerini, kötülerin kötülüklerini göstermek, çağımızın ne olup ne ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok