Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Süzüldü gece

toprağa düştü

tanrının gözlerinden

ve karanlık ete kemiğe büründü

sıyrıldı beyazın gölgesinden

Durdu denizim,

Kaybetti dalgalarını.

Yitirdi bir gecede heyecanını

Saf bir kayaya çarptı hayallerini.

Kaldı orada,

Unuttu bakmaya gökyüzüne.

Kesti bile...

'mechul isyan' güncel olana isyan, daha çok eleştiri şiiriydi. kıtlığın, yokluğun ve noksanlığın dünyasına... bubi'sanat, bu kıtlığın tam ortasında yeşeriyor...

Sevmek, görmenin bir alışkanlığıdır diyebiliriz sanırım. Burada alışkanlık kelimesini, basite indirgenmiş bir kelime olarak düşünmek, başta Dante olmak üzere...

Şimdi seninle geçip giden zamanın içinde kaybolan iki yıldız gibiyiz 

Gece kendini sıyırırken gökyüzünden 

Yitik ışıklarımızla sönmekteyiz 

Az sonra yanar...

Ömer Kavur’un yönettiği, Selim İleri’nin senaryosunu yazdığı, başrollerini Kadir İnanır ve Hümeyra’nın paylaştığı 1981 yapımı film, oldukça duygusal ve derin...

Evgeny Grinko'nun her eserini dinlediğimde kendime yolculuk yapıyormuş hissine kapılıyorum.

Yalnız senin gezdiğin bahçede açmaz çiçek,
Bizim diyarımız da bin bir baharı saklar!

talihsiz düştüm yorgun

sanıyorum ellerim terledi

direndim, ağladım, güzeldim

ve elbette tüy ektim dilime dolaşmadan

çünkü kambur bir aşktı bu.

yansımam
...

Zamana yenik düşmüş

Küçük bir bedenden ibaretim

Yavaşım tüm dünyanın gerisinde

Kalmış biriyim

Acizliğim tüm dünyaya ders oluyor

Sürüklenirken ardından
...

Nerdesin muhtaç olduğum kudret!

Yüzünü bilmeden çizdiğim,

Tenine değmeden sevdiğim,

Her nefeste özlediğim.

Canımı yakan,

Düşünceye iten.

Özlüyorsam var...

Yakınlaştım sandıkça uzaklaşıyordum kendimden.

Aydınlığı görüyordum. 

Mayınlardan geçiyordu atacağım her adım,

İleri gitmemeliydim 

biliyordum...

Nefes ...

Suyun dirsekten sızdığında

Çıkardığı soluk

Dirsek dirseğe savaşlarda

Son kişinin dirseğini kaybettiği aralık

Unutuldu

Kılıcın kınından son kez çıktığınd...

Bir şuursuz sessizlik suçlanacak zamanda.

Koşarken yok olmak yürüdüğünü anlamayınca başlar.

Sultanların suratlarıdır ancak katipler.

Bir tufanda bulunan k...

Çok güneyde kalıyorduk

Güneşten nasibimizi fazlasıyla almıştık.

İki kişiydik ve aynı İstanbul’dan hoşlanıyorduk.

Otobüse binene kadar hep bir sınır olduğu...

Tüm hiçliğin ortasında bağdaş kurmuş oturuyordu. Hiçlikti, çünkü hayatının bir önemi yoktu artık gözünde. Her şeyini kaybetmişti bir anda. Tüm hayalleri, umu...

Mezarları boşalttık,

bütün ölüleri sırtladık ve kendimizle dolaştırmaya başladık.

Kimisi peygamberlerini sırtladı,

kimisi de atalarını.

Kamburumuzdaki bi...

Merhaba, ben hayatıma eldiven olarak başladım. Öncesinde pamuk falandım ama oraları anlatıp sizi sıkmak istemem. Neyse eldiven olmayı ben seçmedim. Kimse sen...

Geçmişi geçmişte bırakamamak gibi bir sorunum var benim

Bu yüzden ölüyüm bu yaşıma dek. 

Ne gülmeyi bilirim doyasıya

Ne suçu, ne günahı, ne zamanı

Anı ya...

Vakti tamamdı, gülüşlerin varacağı yerlerde oturulup suçların turşusu vurulurdu.

Saatler tapılacak derecede ilahiydi.

Bozulmaz düzensizlik vardı alışılmışl...

Bir şubatın gölgesinde karanlık,

Islığımın ucuna koydum sigaramı.

Ay mavi, ay kanlı, ay kızıl!

Herkesin bildiği bir sokakta unutulmuş,

Yere düşmüş bir el...

İmkanlar içerisinde imkansızlık denen bir hayat düşün, avucunun içerisinde fakat ne tutabiliyorsun ne de bırakabiliyorsun.

İmkanlar içerisinde imkansızlık d...