Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Aniden göçüyor kalbim
Aniden çekiliyor parmak izlerim kaderimden
Beton aniden tanıyor beni
Bedenime aniden soğuk duşlar
Bir anda oluyor gece
Bir anda çö...
Bir kara parçasının iki ucu,
Masalarımız ayrı ama gönüllerimiz yakında,
Gözlerimiz buluşmuyor tenhada,
Ruhumuz ise bir arada bu kalabalıkta,
Bu sıcak ya...
Ben bilmiyordum kanım ne renk akar.
Öğrendim ama şimdi
eninde sonunda nereye varacağımı,
kiminle kalacağımı.
Nereye gidersem gideyim
kendi dizimin dibi...
Kalemin bir ağırlığı, kağıdın gölgesi, ışığın örtüşerek karanlığın içerisinde kaybolduğu nesnelerin tartışılamaz ağırlığı insan siluetlerinin gözlerin seçeme...
Bu gece yağmurda
Çıkıp ıslansak şimdi
Beraber durmaksızın
Yürüsek el ele.
Tüm sevgilerimin
Açlığımın ortasında
Ortak olsan gönlüme.
Yaşayamadığım aş...
Yarın bize her defasında bir yarım sunar. Ölüm ya da yaşam mesela. Bu mezkur ikili aslında birbirini tamamlayan iki yarımdır. Belki biri diğerini yarar geçer...
Yapay kahkaha, ithal hayaller, aklına hiç gelmiyormuş gibi eskiler... sanki öyle bir süre ki her kimsenin etrafında gri gri kollar, yüzler, kahkahalar....
Kalabalıkta senin yüzünü andıran bir şeyler buluyorum.
Senin kadar canlı sokaklar tanıyorum. Senin gibi gülen parklar, uyuyan ağaçlar. Sen kokan denizlerde...
Tam da yüz yıl önce bugün coşkuyla titremiş meclisin camları
Yorgun boğazları patlatırcasına fırlamış 'Cumhuriyet!' nidaları
Ne duruyorsun, kalk hemen, yan...
Bir ok gibi sapanından fırlıyor kibir.
Gerginlik arttıkça ivme kazanıyor.
Ve bazen gittiği yeri bilemez hale geliyor.
İnatla çeken mi suçlu yayı, hararetl...
Ankara artık gri değil karadır
Seninleyken birbirine düşman kesilen
Aklım ve kalbimi görmemen
Soluğumu solduran yaradır
sen şehrin balkonlarından
kahrından ve çemkirişinden arınıp yürüyeceksin
işte kendini duvarlardan atarak ölen her şey
her anı ve sus çektiğin ağız duracak...
Bizim mahallede senin gülüşüne ihtilal derlerdi
Sen gülerdin ben ilk kurşunu sıkmak için
Elimde ve yüreğimde güç bulurdum
Sen gülerdin
Bütün yaralarımla ...
Hevesimin kursağı delik
Derdest edilmiş bedenim çarmıha gerilen isa misali...
Artık yıllarımda, adım anılmaz
Toprağa yararım olmayacak hayatımın boş anla...
Dalgaların dövdüğü kum tanelerinin güneşin yokluğunda uzandığı plajda oturup kitap okuyor bir halde buluyorum hiç beğenmeye düşünmeye takati kalmış bedenimi....
Yaralarımı sardım ve üzerine güller serdim.
Gördüğünde güllerimi beni yarasız sandın.
Kaldırdım baharı üzerimden, kışımı gör istedim.
Gördüğünde gülleri t...
Burada tanıdık tek şey benim,
Ben kimim?
Bu soruyu yıllar içinde kendine çok sordun,
Çok farklı cevaplar verdin.
"bilmiyorum, hiç, her şey..." vesaire.
...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
