Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

yalnızlığa iman etmiş bir gönül taşıyormuşum

göğsümün kafesinde

kalbimin kanla vaftis edilmiş damarlarında

pusuya yatmış bir ayrılık

bütün köşe başlarınd...

İnsanları ne zaman tanıyorsun biliyor musun? 30 saat boyunca uykusuz kaldığın fakat yine de uyuyamadığın o gecelerde. Etrafında kimse yokken tanıyorsun insan...

Sende gördüğümü görecekler diye,
ödüm kopuyor...
hep aklıma geliyorsun,
bak gördün mü?
senin de gidecek,
başka bir yerin yok...
kaçmak istedikçe
sana ...

ah yok mu o

toprak gözlerin

içindeki kuyuda hapsolduğum

ah yok mu o

sıcak gözlerin

uğruna yüreğimi çıkarıp ellerine verdiğim

ah yok mu o

kahve gözler...

resmedilemeyen duygular,

saklanamayan sırlar,

tutulamayan sözler,

kalbi acıtan nağmeler gibisin.

gözlerin kör herkese.

yüreğin parçalar dağları.

dudakl...

Pörsümüş bir ruhun cırtlak çığırtkanlığıdır bu

Kara basan ayakların vicdansızlığı

Gözlüklü bir tılsımdır kulaklarıma yansıyan depreniş

Irgalamaz olunca g...

Bazı anlar vardır hayatta

Bir akarsu olmak istersin

Önüne çıkan her şeyi sürükleyip yutmak

Boğulursun

Bir göl olmak istersin bazense

İnsanların gelip hu...

Bir ruh var içimde,

Safi katran.

Bilmem neyi söyler,

İşaretçisi kırık,

Garip kadran.

Şu sokaklar,

Senden, benden,

Evvel, kim bilir,

Tanımıştır kaç ...

Merhametsiz alabaşlı yılan,

Komutan üç ön dişli fare,

En günahsız fahişe.

Nasılsa başrol bu hikayede.

Ezilmiş kimsesiz benliklerin,

En nefret edilenleri...

Ellerimiz birleşince sanki bulutlar seriliyor ayağıma.

Gökyüzü masmavi, güneş yerinde.

Tanrı’nın en şanslı kuluyum.

Görüyorum cenneti dünyada,

Sokaklarım...

İnsan kendi varoluş zemini hakkında düşünmeyi menziline dahil edecek açık bir çağrı ile karşı karşıyadır. Bu çağrı seküler düşüncenin, mananın kendisi hakkın...

Düştüğümüzden beri ağlıyordu. Onunla konuşmam gerektiğinin farkındaydım. 

‘Yeter artık dedim ağladığın. Yapacak hiçbir şey yok. Melek değilsin artık ve cenn...

Bir perdenin ardından izliyor gibiyim dünyayı

Bedenim yaşıyorken bilincim her şeye tepkisiz

Ben yönetmiyorum, ne hareketimi ne vaktimi

Gölgem bile düşmüyo...

En alçak gönüllü, bana kendi sınırlarını tanıtmam için mi verdin kalemi? Neden bu ukala umursamazlık, Ey Rabb taşaklarını yalayan onca kula sahipken yaratılı...

Bir zamanlar gülümsedi gökyüzü,

Şimdi yalnızdır yıldızlar geceyi süzüyor.

Kalbim paramparça, anılar sarhoş,

Sevdaya düşmüş bir rüzgar gibi üzgün.

Gözleri...

Bunlar yavaş yavaş dağılan kara bulutlar değil

Bunlar bulutlara alışmanın coşkusu

Sevinçlerimiz berrak bir suda yüzen nilüfer yaprağından uzakta

Karlı dağ...

Hiçbir şeye yetişemedim

Her şeye geç kaldım

Yaşadığım yere de benzemiyorum

Doğduğum yere de

İşte yerim yok

Bir işe de yaramıyorum

Saçlarımı dökmekten...