Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Hatırlamak
Dünyayı hatırlamak
Anadolunun köylerine arkadaş olmak
Sevda yükü bu.
Kızgınlık,
Kırgınlık,
Ve
Hâlâ!
Cehennem ateşi bu.
Cümleler, kelimele...
Ne yapıyoruz? Ne yapmaktayız? Masaya yatırılması gereken husus bu. Geleceği tasarlamak ve geçmişe takılmaktan şimdiye odaklanamıyoruz.
Şu an ne işle meşgul...
Gülümsemeli insan,
Kimi zaman bir kar tanesinin yarattığı sıcak soğukluğa
Kimi zamansa öten bir kuşa
Yahut denizin içinde bir görünüp bir kaybolan yorgun ...
ya sonradan ya da oradan geçerken
başlaması bile mucize olan
sorguladığım her neden sessizlikle anlamlandırılmış,
bilmem şimdi bu aşk uğruna kaç canım kal...
Hiçbir kitapta ağladığımı hatırlamıyorum. Lakin "Uçurtma Avcısı" kitabını okuyana kadar. Beni bu kadar derinden etkileyen bir karakter daha önce hiç olmamışt...
Hepimiz Çiçek Abbas filmindeki Şener Şen ile İlyas Salman'ın kahvedeki atışma sahnesini biliriz. Aslında sanat dünyasında da pek çok farklı ismin arasında bu...
onlar suratımıza tükürürken bol balgamlı yapamazsınları
ve savururken nefretle bilenmiş tuj bıçakalarını
biz, sırtımız çimde, gözlerimizi bulutlara kırpışt...
Rabb Ademi yarattı
Avucunda kan, kalbinde
Kötülükle bir parça
Baba gerek görmedi kullanmaya ama
Geçti bunlar babadan oğul'a
Yayıldı Kabil'in hanedanı d...
Seni özlüyorum
Ayağımdaki prangaları çıkartıp deli gibi koşarken yalın ayak
Yarı çıplak üşüyorum
Saniye başı geri dönüşleri var aklımın
Yarım aklımın...
Mum ışığının yarattığı aydınlık adeta sessiz çığlıklar saçıyordu etrafa. Pencerenin ardından seçilebilen eski binaların duvarları, çalışmayan sokak lambaları...
Bir anı kahramanı olmak istiyorum. Biri anılarını sayfalara döksün ve ben onun baş rolü olayım. Hayatının tam orta yeri belki de. Defterlerimin arasından dök...
Hayat iki tepe arasında geçen süredir,
bir tepeden diğerine,
yokuş üstüne yokuş,
sanma ki tepenin sonu iniş,
yine yokuş hep yokuş,
hafifleyen ayaklar,
...
Çökerken yine dert başıma
Bakma sen benim gözyaşıma
Kan değse yüzüme, kaşıma,
Ölmem! Müsterih olasın.
Kırılsa gonca gövdesinden
Dağların o gür sesinden
...
Sana isteyip de söyleyemediklerim yerine
Adının ilk iki harfini alıp asmak isterdim göğe
Ki tam ortasından bir harfi alıp
Bu meseleyi kısa yoldan hallede...
Hüznü asmışlar yüzüne, yüzün çökmüş
Görüyorum, söndürmüşler gözlerindeki ışığı
Karanlık hiç yakışmamış gözlerine
Bir mum yak, umut yolunu bulamaz karanlık...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok