Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Bu hayatta çoğu şeyi hep yeni baştan alıyoruz

Bir filmde, bir kitapta, çalan şarkıda

İnsan nasıl da her şeyi yeniden öğrenir gibi

Hayatın en güzel yeniden...

Doğu’nun kollarına doğdum

Denizinde boğuldum

Ayaklarımı yerden kesmeye çabalarken 

Ortası çekti batağa, salmadı

Mirası hüzündü bu toprakların 

Açan çiçe...

“Her şeye rağmen umudunu yitirmeyen Sadako’nun gerçek yaşam öyküsü” (kapak yazısından)
Kitapta 1943 ile 1955 arasında Japonya'da yaşamış olan küçük bir kızı...

Eğer beni sevseydin

Güller açardı gönlümde

Binlercesi sayıklardı senin adını

Binlercesi sen gibi kokup tüterdi burnumda

Kendine batırır dikenlerini, yine...

Soruşturmanın sona ermesiyle başımızdan geçen bu talihsiz hadisenin kesin bir şekilde açıklığa kavuşturulması fırsatını nihayet yakalamış durumdayım. Zannede...

"Evvel yarin sevgilisi ben idim
Şimdi uzaklardan bakan ben oldum
Sebebim amman amman amman"

Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar

Seni düşü...

Henüz ateşlenmiş silahın namlusunun sıcaklığını şakaklarında hissederken kendisinden önce kurban edilmişlerin kanındaki yansımada gördüğü, pişmanlıktan başka...

Çocukluğum hakkında hatırladığım çok şey bulunmamakla birlikte ilk gençlik yıllarımı ailemle beraber güney sınır şeridi boyunca sürekli taşınarak, düzen tutt...

Fuzuli der ki,

"Cânı içün kim ki cânânın sever cânın sever,

Cânı kim cânânı içün sevse cânânın sever."

Peki aslında ne der Hilleli Mehmet bu gazelinde? ...

Kulağa ne kadar karamsar gibi gelse bile, tam aksine bana ilham veren ve beni rahatlatan ses geçirmez odamdaki şarkılardan biri.

Yaşamın kıyısında dolaşıyorum

Bir çizginin üzerinde

Dengemi kaybedersem eğer

Düşerim en diplere

Orası derin ve kalabalık

Yaşamın kıyısında dolaşıyorum

...

günyüzü görmemiş ay,

şiir görmemiş dünya gibiyim

dünyaya bu satırları bağışlarken.

simsiyah güneşin

bembeyaz gecenin

tam ortasındayım.

usul usul yaklaş...

Yavaş yavaş ölüyoruz...

Gün yavaşça gülümserken bize biz sessiz sedasız ölüyoruz.

Kimselere çaktırmadan, farkına bile varmadan her gün bir kolumuz, bacağım...

Okumakta olduğunuz metin, bahsi geçen eser ile ilgili ipuçları (spoiler) içerir.

Ölü Bir Evden Hatıralar kitabı, Fyodor Mihayloviç Dostoyevski tarafından 19...

Acı, sadece kahrolası bir acı.

Ellerimde sarma sigaramın kokusu

Önümde sadece birkaç yaprak saman kağıdı

Bir de bana göz kırpan lamba.

Soba söneli çok ol...