Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Kaldırıp köşeye koyduğum ne varsa
Küheylan olup oturuyor karşıma
Doğuyor karanlığın cılız sesi
Bitmiyor intiharın gülümsemesi
Seçemiyorum aydınlığı
...
Babil'in asma bahçelerinde
Asur'un ticaret kervanlarında
Sümer'in ihtişamlı tapınaklarında
Bir sır gizlidir Mezopotamya'da
Lidya'nın zengin şehirlerind...
Zorbalara…
If you don’t like something, just take away its only power: your attention.
-James Duigan
Bir gündüzün ardından boşanıyor yağmur lekeli notalar...
güz fısıldıyor sevgilim
bulutlar çıktı bak nihayet
bulutların kirpiklerinden
ağaçların saçlarından
güz fısıldıyor
toprağın yanmışlığına.
güz fısıldıyor...
Bir bahar toprağı dinginliğinde sevdim seni
Bir porsuk akşamında aradım
Elimde sadece kendini aydınlatan bir mumla
Ihlamur kokuları eşliğinde buldum seni
...
Sigarayı bırakmaya çalışmaktır aşk…
Çaresizce bağımlı olmak nikotine
O tatlı sohbeti aramaktır aslında
İki parmağın arasında zarifçe tutulur aşk
Başına b...
Sen uyurken tüm şehri sererdim üstüne
Kapatırdım ayın ışığını
Yüzüne vuran her rüzgarı biçerdim
Bir sana sus diyemedim
Kayıp giderken ellerimden hayatım...
Senden sonra bir şeyler değişti sevgilim
Geceleri anlamsızca hüzünlenirdim
Sanırdım ki doğan güneşle gider dertlerim
Fakat gidişinden mi bilmem
Gün doğsa...
Ruhum mavidir benim
Aksinin göründüğü
Bakışlarım mavi
Bulutlarımı astığım
Göğüm mavi
Kalabalıktan kaçtığım
Sığınağım mavi
Hüznüm mavidir benim
...
Gün doğuyor karanlıklara
Şehirde artık devran dönmekte
Yeşeren umutlar için bak toprağa
Hayaller gerçeğe boy vermekte
Beyaz kelebekler kondu bahta
Yılla...
İçe bükümlü bir ayna
Bir dostun gerçek yüzünü
Kanının aktığı yerde gösterir
O zaman yitiririz kimselerimizi
Biz de kimsesiz oluruz
Sensiz sokakların sen...
yıllar geçti. zaman geldi.
adam için bıçak bilendi.
göğe uzun uzun bakarak
son bir veda istedi.
mahmurdu gözleri
son bir teselli istiyordu besbelli.
ce...
I.
Kanını diredin, cânını diredin
Zifirden gam ile bir bıçak biledim
Katle değecek artık yâdigâr anılarım
Gördüğüm en tutkulu ölüm bu,
Niye gök düşmüyo...
Bazen seninle sohbet ediyorum mutfakta
Sen yokken!
Hadi siktir git oradan diye çıkıyorsun aklımdan
O kadar hak veriyorum ki sana
Sen kendini o kadar hakl...
Bir çocuğun yankılanan sesinden zevk alışı,
Geri dönen bir şeyin olma umuduyla sarsılış…
Benim sesimin geri dönmeyişi,
Çığlıklarımın, azınlıklı baharlarım...
Nâzım Hikmet'in Memleketimden İnsan Manzaları isimli şiir kitabının ilk iki sayfasını seslendirdim. İyi dinlemeler dilerim.
Beni bundan böyle
Beklese-beklese
Hüzün bekler,
Çağırsa-çağırsa
Hüzün.
Neden mi?
Neden olacak..
O kadar gezilip görüldü ki..
Hep ben bir şeyden,
Bir...
Gafil!.. San ki bilinmez bir kuvvete esirsin.
Çelimsiz varlığınla neyine güvenirsin?
Hiçiz... Sadece hiçiz... Kulaklarına girsin:
Yularımız tutan mukadder...
Mesele ki
Bakar durur da
Görmezsin
Oysaki
Görürsün de
Sevmezsin
Bilmezsin ki
Sevmek de
Yürek ister
Ve bilmelisin
Sevmeden
Sevilensin
Öğrenmelisin...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
