Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Önce güneş doğdu, sonra battı, sonra da ay hükmetti göklere. Saltanatını taşıyamadı, yıkılıverdi aniden. Gecenin sessizleri gösterdi kendini. Aniden ben öldü...

Karşımda insanlar konuşuyor.

Haksızlar ve hak ediyorlar tasdiklenmeyi.

Beynim akıyor kulaklarımdan,

göz sinirlerim düğüm oluyor.

Aynı kelimeleri tekrarlı...

Biraz uzun bak bana

Bu sabah öleceğimi biliyormuşsun gibi

Yüzümde gezdir ellerini

Endişelerimi al

Kirpiklerini koy

Birkaç bulut ağlasın

Havanın kasveti...

koca duvarların

yıkıldığı gibi

bedenim,

uzaktan gelen

acımasız taş parçalarının değdiği,

kanamış çocuk gibi.

denizlerde

ruhumun intihar ettiği,

parça...

Nasıl olduğumu sormaya cüret ettin,

Üstelik nefesin çok uzaklarda,

Çok uzaklarda yol alıyorken,

Sesinin kulaklarıma değmesi,

Sanrı ve hayallerden ibaretk...

Bulutları delen demetleri güneşin,

Tanrıyı hatırlatıyor,

Merhametini hatırlatıyor bana.

Her aldığım nemli nefes,

Ciğerlerime dolup taşan hayat,

Bahşedil...