Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Hatırlayamıyorum anılarımı, çocukken nasıldım, 

Nasıl konuşurdum, nasıl yürürdüm,

Nasıl severdim güzel insanları,

İlk ne zaman ağladım, ne zaman sigaraya ...

Büyük bir direniş gösterelim,

Aynılığın lanetine karşı.

Parmak uçlarımızla dokunalım dünyaya

İzlerimiz kalsın.

Nasıl göründüğümüzü şu kenara bırakalım,

...

ben bugün yaşıyorum. gecenin bir vakti ertesi güne sarmışken kendisini, ben bugünü dünden gölgeliyorum. bir gün önceden geliyorum belki, belki yarını yarın o...

Sana yetiştim. Bu da bizi yaşıt yapar. Artık rahatça konuşabiliriz.

Beş yıldır kanser tedavisi gören babamı kaybettiğimde on iki yaşındaydım. Babalar Günü'n...

(Hayır bunlar yaşanmadı, bunlar kurmaca.)

Televizyonun başında oturuyorum. Ağzımı bir şeyler çiğnemeye, gözlerimi birtakım görüntülere bakmaya zorluyorum. İ...

Yüzümü güldüren bir sen bir de İstanbul

Beni ara, beni ara, beni ara,

Beni en kuytu en çıkmazlarda bul!

Akdeniz'de bir özlem var

Gitmeli Akdeniz'e

Gitme...

Yılların geçmesi değil, artık anların arasında sıkışmışlık nefes aldırmıyor. Bir düzine dizeler buluyor, düzinesiz, nabızsız gidip gelmelerin sonu bu olacak ...

Bir kafes gibi kafatasım,19. yüzyıl zindanı gibi

Kafesin içinde bir kuş, kuş hasta

Hastalık 21. yüzyıl cehaleti gibi,14. yüzyıl vebası gibi

Kanatlarına ba...

Dünya sandığımızdan daha gerçekmiş

Sandığımızdan canlıymış

Sandığımızdan daha kalabalıkmışız

Ama işler sandığımız gibi değilmiş

Herkesin yaptığı iş kutsa...

Kendimi aradım uzun bir süre. Kim olduğumu, neden var olduğumu, nasıl bir insan olduğumu sorguladım. Bazen taraflı oldum cevapları beğenmedim, bazen tarafsız...

Bana dedi anlatır mısın, yaşamak nedir?

Gözlerim gözlerine bakarken

Sonsuzluğa uzanan meçhul andır

Diyemedim.

Ihlamur ağacını biliyorsun, geniştir

Dalla...

Tersinden yürünen bir yoldu benimkisi. “Sonra”dan “önce”ye. Bir kez yürünebildiği için “yaşam” adı yakıştırılmış bu yolun tersten yürüyen yolcusuydum. Gördük...

Keşfedilecek, hissedilecek bu kadar şey varken, onca güzellik, sonsuz imkan ve ihtimal bize bir şekilde sunulmuşken nasıl sevmem?

Koskoca evrende bir toz bu...

Yaşamak istiyorum.

Öldükten sonra da yaşamak.

Bir çocuğun masum gözlerinde

parlamak,

Oradan izlemek hayatı,

Toprakla bütünleşirken ben.

Yok olurken be...