Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

sokaklarda yürüyordum, yanımdan insanlar geçiyordu. birkaç kadınla tebessüm karşılaştırıp birkaç insana yol veriyordum. eve geldiğimde annemin sıcak yanaklar...

Doluyor gözlerim gecenin ayazında

O yalnız soğukluğu hissedebiliyor musun?

Yalnız, sessiz, kimsesiz

Yüreğimde parçalara ayırdığım çocuğun sesi...

Seyyidhan Kömürcü bir şiirinde der ki "sigarayı ve kahveyi saymazsak evde yalnızım."

Bazılarının kardeşleri olur evde, bazıları bakmakla yükümlü olduğu hast...

Babalı Babasızlar olarak büyüyoruz.. Akustik Müzik..

Boştu gözlerimin içi, siz kör sandınız

Kısıktı sesimin tonu, siz dilsiz sandınız

Unuttun mu yoksa, unutuyor musun duygu denen aşağılık acıyı?

Oysa unutmak...

“öyle çok bavulumu toplayıp kaçtım ki kalbimden; şimdi parçalarım mı geride bıraktıklarım, yoksa kaçık çoraplarım mı bilemiyorum.”

Umay’ı okuyan kadınlar, U...

“Nescafe!”

“Sade mi, sütlü mü?”

“Sade!”

“Kahve diyorum yani, kahve! Kahve dediysem sade istiyorumdur. Kahve! Bir sıfat var mı önünde? Yok! Sütlü isteseydi...

Sinemde bir rüzgâr sızısı, sesimde kış habercisi bir ürkeklik ve gözlerimde bulut kıskandıran sağanaklarla geldim sana. Kusuruna bakma gönlümün iklim çilesin...