Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
ÖZET
Kaymakam Selahattin Bey, bir cinayet davasına bakmak için Kuyucak köyüne gider. Maktullerin başında bekleyen Yusuf’u görür. Yusuf’u evlat edinir. Selah...
sancısını kanatan düşleri var gecenin
kayıp gölgeleriyle ağlaşır yıldızları
mehtabının şarkısı yıkılırken denize
çığlıklaşan acının enkazında kalırım.
hi...
Sen kafanda kurabiliyor musun?
Sen bilinmez bir patikanın bir zamanlar dünyaya açıldığını,
Sen hayal edebiliyor musun dağ yamaçlarının ruhlara ev sahipliği...
Bana da anlatır mısın hiç yanmadan sönmeyi, o dapdar sokaklardan sıyrıksız geçebilmeyi. Anlat işte neyin var neyin yoksa. Her gece boş gözlerle yüzümü okuma....
Yüreğinin götürdüğü yere mi git yoksa gittiğin yere yüreğini de mi götür?
Hayatımda bulunduğum en büyük yer senin kalbindi.
Ama birbirimize çok fazla iyili...
Özgür bir aşkla bakıyorum sana, benim aslında olmadığım kadar. Ellerine doluyor rüzgâr artık saçlarımı ve hissediyorum uzun zamandan sonra nefes alış verişle...
Kendime:
Seni artık gecenin bir vaktinde balkonda sigara içmek için değil de yıldızları seyretmek için çıkartacağım. Güzel vakit geçirdiğin bir ortamda anid...
Düşünerek karar vermenin içerisinde
Mutlaka hileli bir şey vardır.
Düşünüp karar verdiğim zaman,
Zarlar çoktan atılmıştır bile.
Düşünürken düşünme eylemi...
Ne söylersem
Ne çıkarsa
Dudaklarımdan
Biliyorum doğru olmayacak
Yalnız gözlerime bak
Ne var, ne yok
Anlatacak
Yazmaktan nefret ediyorum. Tüm yazı ekonomim aslında yazmanın gerçek eylemini önlemek için saplantısal bir ritüele dayanıyor. Düşünmek de öyle. Yazmak bir ne...
Kişiler, beni hiç anlamıyorsun, diye söylendiğinde zihnimde kendime dair bir soru beliriverirdi: "Sen hiç anlaşılmak istedin mi?" İnsanlar anlamanın üzerinde...
“Tut abla, tut.” diye uzattı elime uzun beyaz kumaşı. “Asıl, asıl, şöyle iyici gerdir.”
Tam karşımda duruyor. Gözleri ışıl ışıl parlıyor. İşveli cilveli bir...
Penceremde suç yuvası sokaklar,
Retinamda bin suçlunun parmak izi
Dar gelen örme kazakları düşlüyorum.
Kesik baş, göçük altında habersiz kıyım
Büyüklerin...
aramış mıyım? hangi çölmüş?
kim görmüş güneşlerin sözünden döndüğü yeri?
güneşlerin sözünden döndüğü yerde
karanlık olmalı eşsiz korkuda
suların vazgeçti...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok