Esra Şanlı

Kıskanıyorum seni,

Yüzüne düşen saçından,

Elindeki kitaptan,

Seni her gün gören ayna dan.

Ve kıskanıyorum, her gece başını okşayan yastıktan.

Kendi irad...

Geleneksel tatlımızı yerken dünyadaki en büyük çılgın sanatçının ruhuna Fatiha okuyalım.

ama sen yaptın bunu

her şeyin en kötü yerini aldın, ovdun, sildin, zımparaladın

kendinden kattın

ne bulduysan, her gecenin en güzelinden

bana verdin

sen...

Tüm bu olanlar
Nasılda yalan
Olmaz dersin, içinde kanar
Korksan kaçsan her yanım yalan
Napsam bilmem kaldım böyle

Hangi yol bu hangi yangın
Vardım be...

Bugün kendime hayret ettim gerçekten. Bu hayatta en çok istediğim şey sevmek ve sevilmek. Biriyle tanıştım. birbirimizden etkilendik ve beğendik birbirimizi....

Gözyaşımda ördüğüm ipek nehirler,

Gözlerinin ateşinde kuruyup gitti…

Damarlarımda döşediğim kimsesiz yollar,

Tek bir adımında kan olup gitti…

Saçımın bey...

O zaman
Güneş soğudu
Ve bereket topraklardan gitti

Ve çöllerde yeşillikler kurudu
Ve balıklar denizlerde kurudu
Ve toprak
Ölülerini kabul etmez oldu ...

Deli misin? Kendi kendine neden konuşuyorsun? Ne dersiniz kendiyle konuşan, kendiyle konuşmalarını kağıtlara, hatta eskizlere döken sizler / bizler deli miyi...

sözüm sana, zamanın sonuna kadar.

evimiz yanıyor, biz dans ediyoruz. yalnız kalplerimize birer eş bulmaya çalışıyoruz, benim kalbim senin. ikinci bir şansım...

Yaşamadan da hissedilir bazen

Duymadan anlarsın, görmeden seversin

Issız kalbine misafir edemezsin belki ama

Kalbindeki ıssızlığa esir edersin

Saçının ko...

Gelecek ne gösterir, onu bilmiyorum ama şimdi beni yerden yere çarpıp bir kuyuya attı, elim kolum bağlı...

Hava karanlık, ayın ışığı vuruyor sadece kuyuya.
...

Ölü adamlar yürüyor caddelerde;

Hayat onları öldürüyor.

Televizyonda bir kadın battaniyesine sarılıyor.

Yatağında soğuk bir taraf, avuçlarının içinde ise ...

sesinin kulaklarımda oluştuğu senfoni; tıpkı mağaranın çatlaklarından içeri doğru süzülen ışığın, sonsuz karanlığı sağar edici bıraktığı an gibi işledi ruhum...

Son düz yolu sen yürüdün benimle

Bundan sonra uçurumum ben herkese

İlk düşende ben oldum

Acısını dindirdim bedenimde

Ama zihnimde hala kanıyorsun

Anmada...

İşte sabah oldu. Her gün tekrar eden şeyler. Ne bekliyorum? Bir süredir tekrar ediyor bir uyanmaya anlam bulamayışım. Keşke uyanmasam. Ve tüm sabahları oldu ...

Bir vapurda görmüştüm seni.

Konmuştun bir martın kanadına.

Usulca bırakmıştın kendini,

Hayranlıkla baktım rüzgarda salınışına.

Bir anda geldin kondun eli...

Yalnızım. Canımı sıkmıyor bu durum. Ruhum kedere bel bağlamıyor yahut düşüncelerim akıl almaz bir silsilenin içinde savrulmuyor. Sadece etrafımda kimse yok, ...

varlığımız, gölgelerimizdeki yansımalar gibi. 

ışık oyunlarıyla kaybolabiliyor. 

göz, belirsiz olanı netleştirmeye çalıştıkça diğer detaylar kayboluyor. 

...

Yokluğunun çetelesi, kalbime ağrı

Acının adı, simanın bir benzeri

Sönük ışıkların, aydınlık günleri

Bulacağım derken seni zamanlar ötesinde bir zaman dili...