Halil ibrahim meral

Şu ada senin bu ada benim
Yelkovan kuşlarının peşi sıra

Düşüncelerim, defter alıp şu ağacın dibine oturana kadar nasıl da belirgin kelimelerdi. Oysa şimdi bir giriş için, yazmaya koyulmak için kendimi sakatlamam g...

gözlerinin altındaki

o yaşının fazlası çöküntüyü

parıltılı iki yuvanın

ardındaki sabahsızlığı

öfkeni

dünyayı birbirine katma isteğini

ikiyüzlü düzene n...

Vardığım son şiirdir bu

Yüzümün duvarlarla benzerliğine tanıktır eylül.

Akşam biriktirdim, yol biriktirdim

Göğüs kafesimde dağ yokluğun biriktirdim.

Vakt...

Ben tesadüf mü kader mi bilmem.

Suyu ölüm diye içine katmış demirin çilesini

ince ince ezen raydan geçeni

yırtan boydan boya yara gibi sonunu.

Yukarı bak...

Senin bakışlarının altındadır şu binlerce küfürlük düzen

çağdaşındır ne kadar saçmalık varsa 

adımların giderek isyan doldurur yaşadığına 

bunun için miyd...

[Oysa O,

kumunda mutluydu.

Ta ki

Oynadığı hamursu kumun

Ne olduğunu

ona söyleyene dek

mahallenin haylazları.]

SAHNE

(Sırtı sıvazlı haylazlar çe...

spotçular çarşısındayım eksik gedik ne varsa bakmaya geldim

biriciğimle biricik bir ev için.

tek oda ve tek yatak bize yeter aslında ama

fakir gibi de göz...

kumdan kale

elinden çıkan her şey

zannettin ki çocuk

diğerinin büyük kamyonu

daha geniş küreği

ve sızdırmayan kovası

sana kalıcılığı verecek

o ki

ist...

kaygılanma

badirelerin idealinden çalacağı bir şey yok

bu söğüt dalları ruhuna eğilmedi 

gecikmiş huzuru itmemek de ahmaklık değildir.

sen de evladısın d...

''Gün ağardı bak yine dolandı bulut
Mavi bir kayığım ben, yeni bir umut
Gel açılalım sevdiğim sevda durmaz sığ sularda
Ellerin yıldızla poyraz, gözlerin d...

-beni bir gözleri âhûya zebun etti felek-

                           Yavuz

bağı ortasından ayıran har serpti suyunu 

hem çürük hem hamdı tıkız bir nefes n...

Bir de bağlamadan dinleyelim bu güzel şarkıyı. :)

Sazımın telinde anne feryadı,

Ahımın sisli parmakları sarmış dört bir yanı.

Kuş olsa uçmaz gibi bir gökyüzü,

Ben kabullendim uçmayı.

Gibi kadar keskin ve...

Muzaffer Oruçoğlu bir 68 Kuşağı yazarı, ressamı, şairi, bestecisi. Onun hakkında ne yazılsa, ne söylense her zaman eksik kalacakmış gibi hissedildiğinden yaz...

bir ruh çekiyor beni kendi çocukluğuna

orada ormanlar, karacalar

ve "tüfenkler" var

yemyeşili en,

                     bütün sabahların.

bir bakir oğlan...

velev ki doğmasa güneş penceremden

ve yağdırmasa tanrı o bereketi hunharca, gökyüzünden

yine de inanmak isterim mucizelere direterek.

aşikar

sensin yaşam...