yok olmayı bir türlü becerememiş insanların birbirine zamk gibi tutunmasıdır aşk.
bir şey önce beni sonra seni kemirir durur.
ve içinin git gide ezilmesi d...
tehlikeli değilim,
sokaklar için, demokrasi için ve doğa için.
yine de kendi içime oluk oluk zehir akıtıyorum.
yüzü gözümün önünden silinmiş bir teni özlü...
kaç çığlık bir ruh eder
beyaz papyonun dindirdiği kan
yırtılan en kalabalık, en rakılı fotoğraf
atlamak ve yutkunmak aynı şey
renklere tutunarak şu basam...
Bir kıyı var, vurmak istediğim.
Bol kumlu, çöpsüz, dingin bir sahil.
Tüm yorgunlar vurmak ister bir kıyıya.
Yorgunum kendim olmaktan.
Yorgunum sırtımda b...
Gecenin göğsünü emiyorum doyunca güne
Güneşin ayağına sarılarak uzuyor gölgem
Besleyen uydu, var eden yıldız
İçimden soluyorum
Umudun konduğu her çuval...
"Sen süreklilik içinde devinimde olma eğilimindesin, bense varoluşun baş döndürücü kesintili haline, kopuşlarına müthiş duyarlı biri."
"Yaşam bir...
Kapı eşiğinde kristal taşlarıyla ölü bir avize var
Son nefesinde adını söylemiş
Gecenin geç gelmesi bundan!
Kumandanın soluk tuşları ve basık tavan,
Belk...
eve dönen yorgun yüzlerin arasında saf tutup, bir kış akşamının anlamsız koşuşturmacası içerisindeyken, ben bir ellerini bildim. birbirine karışan gecem ve g...
Sylvia Plath, Nilgün Marmara, Füruğ Ferruhzad
Sylvia Plath, ilk şiirini sekiz yaşında yazacak kadar hisliydi. Başarılı ancak bu başarısını erkek çocuklar...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok