Duygu Gültekin

Ay gecenin kucağına oturmuş 

En mistik masalını dinliyor can kulağıyla 

Yıldızlar ise durmadan göz kırpıyor 

Uçsuz bucaksız karanlığa 

İpi kopuk bir uçur...

Elim bir şiire varmıyor bu akşam

Geçmişi kollasam şimdi

Hangi güne uzanır kollarım 

Hafızam bitap

Seğiren gözüm yorgun

Elim bir şiire varmıyor bu akşam ...

“Şu koltukta pek tanımadığım kendi kendimle oturmalıyım. Bu da özgürlük işte, ben bunu çok yeni keşfettim. Uyumak, öldürmek işte bu özgürlüğü, uyumamalıyım.”

nefes nefese yakarıyorsun görmek için beni

duymak için sesimi, görmek için yüzümü;

dayanamadım ruhunun yakarışlarına:

karşındayım şimdi!

nerede kaldı ruh...

seni görünce hafifliyor acılarım,

tutunca seni sakinleşiyor arayışlarım,

diniyor ruhumdaki fırtınalar git gide.

sürükleniyorum açık denizlere,

ayaklarımd...

''Dum vivimus, vivamus''

''Hayattayken yaşayalım''

Ömür veren Allah'ıma binlerce kez şükürler olsun öncelikle. Zamanın değerini, aldığım nefesin sayılı olu...

Hadi, bu gün de üzülmek için sebepler bulalım,

Bir karganın kanadının siyahına kafayı takalım.

Üzgün sayalım onu, psikolojisi bozuk.

Siyahlara büründüğüne...

"Hayatına devam et" dedi, gözleri buğulanmıştı. Durdu zorlanmamak için,bir müddet sonra devam etti

"Yaşa E, sen yaşa ki ben de yaşayayım, sen mutlu ol ki be...

"Özlemle başa çıkmak...

Çıkabilmek ya da çıkabilmeye çalışmak... İnsanoğlunun bence en zor imtihanlarından biri de özlemek ve bununla nasıl başa çıkacağını ...

Sensiz bi Ekim sabahı 

Cebelleşir ruhum yokluk varlık arasında 

İstanbul bugün yorgun 

Çiselemiş sokaklara gözyaşı 

İnsanlar ıslanmış sırılsıklam duygula...

tazecik çamurdan bebeğim

fikirlendi kah sordu neyim

günahı doğurgan bedenim

içinden geçirdiği ademoğlu benim

dillenince derdimi anladım

gözümün ferini t...

ya bu şehirden koparın beni

ya da bu şehri içimden

nereye kaybolsam da çekiyorsun kendine beni

ah bu şehir halimi bir bilsen

her köşende hatıramın kokula...

Neden mi seviyorum seni İstanbul? 

İmkânsızsın, 

Belasın! 

Üzersin, kıyarsın

Acımazsın

Uğruna savaşılır lâkin

Bir kere fethedilmişsin

Ondan mıdır ki h...

Gözlerimi kırpmadan yazıyorum. Acıyor. Sulandılar ya da ağlıyorum, bilmiyorum. Ağladığının farkında olmaz mı insan? Nasıl kendine bu kadar kör olabilir?

Za...

Duygular yalnızlıkla perçinleştiğinde

İçi içine sığmaz insanın.

Ve evet ben yalnız bir adamım. 

Öyle ki bir şehir vardı karşımda

Karanlığı belirirdi heme...

Ruhumun iklimi çetin bu aralar.

Hüzünler soğuk ve sert,

Kalanlar kurak. 

Senin çiçeğin benim iklimime göre değil.

Toprağım yoruldu artık,

Verimsiz bu ar...