ece

Sinmiş kentin üstüne tükenmişlik

Umutsuzluğun kokuşmuşluğu sarmış dört bir yanı

İdam sehpasında, daha yeşermemiş umutlar

Cellada bürünmüş hain pusudaki

...

Ne kadar yasak varsa çiğnenmeli şimdi

İşlenmeli bütün günahlar, azaplar ülkesinde

Bir bidon benzin döküp yakılmalı iyilikler

Kadife bedenlerimizde ateşin ...

Pranga vurulmuş düşünceler birikmiş aklımın hapishanesinde

Bir idam mahkumu gibi bekliyorlar yok olacakları, hiç olacakları zamanı

Her şeyden uzak, her yer...

zaman ilerliyor

en derine düşüyorum

çağlar içinde ağlara dolanıyor

kendimden boğuluyorum

kendimden yeniden canlanıyorum

savaşıyorum yok oluşum

sonsuza...

yine de kaldırım taşlarının aralarında çiçekler açar,

sen yine aynı masada.

şimdi çekilmez bir acının ortasındayım.

gözlerin nerede?

ya ellerin?

sana g...

Az kalsın inanıyordum o akşamüstü,

Afili kelimeler seçmiştin gizlenmek için.

Neyse ki kusursuz rol yapan yalnız sen değildin.

O an anladım,

Üç perdelik t...

Merhaba, karanlık...eski arkadaşım...
Buraya tekrardan seninle konuşma için geldim
Çünkü bir görüntü yavaşça emekliyor
Tohumlarını bıraktı ben uyurken
Ve...

Sabahın kızıllığında koptu,

Tufan

Yığınlar altında kaldı,

Titredi yaprak

Bir uğultu yükseldi

Sönmüş bacalardan

Bir yığın insan

Bir yığın savaşçı

Ünif...

Sürüldü,

Mermiler namluya

Taş duvarların ardında

Sesler, çığlıklar

Sabahın gözlerinde

Silahların gölgesinde bir ölü

Toz toprak

Ve boynunda urgan

Durm...

Ay sessizce çöktü

Gecenin karanlığına

Buğday tarlasında kuş cıvıltıları

Radyoda memleket türküsü

Ve elimde tabakam

Sarıyorum hasretimi

Gecenin karanlığ...

Uyanır uyanmaz

Görmez oldu gözlerim

Sis kaplamış yakınları

Kuş çığlıkları kurt ulumaları

Dağların rahminde sendelerken

İki yüzlü bir gülüştü gözlerde

A...

Kabuğuna gizlenmiş bir çocuk

Gülümsedi,

Elimi tuttu

Parmak uçları soğuk

Hüzne tutsak olmuş genç bir annenin göğsünde

Dile serdi

Acının gölgesini

Çares...

Kapılar vuruldu dağlar ağladı pencerelerden

Siyah önlüklü çocuklar bakıştılar,

sarıldılar zifiri karanlıklara sızarken kan parmak aralarından

Haykırdılar...

Hangi ana doğurdu

Hüzünlü sema bakışlarında

Bir kız çocuğu

Ekmek tarlasında

Yüreklerde serzeniş

Gözlerde yaşamın murdar rengi

Kanatlandı;

Sumru yavrus...

Güneşin doğumu

Umuttu

Araladı gözlerini

Umuda,

Yarınlara

Kadim sokaklarda

Burnunda keskin bir koku

Dumanı üstünde ekmek

Ateşti, küldü

Yanıktı koku...

İki yüzlü umutlarla,

Güne uyandı.

Göz yaşlarıyla yıkandı;

Kirden kaskatı kesilmişti saçları,

Elleri, gözleri kir pas.

Utandı.

İçindeki o kırgın,

O kız...

İncir yapraklarıyla gölgelenmişti

Yüreğimdeki bataklık

Ne ağaç ne çalı ne de ot

On üç yapraklı bir Nilüfer

Bilmediğim bir sesi vardı

Gecenin

Yaralı bir...

Senin

Üzerine bin dirhem çamur sıçrasa aşınmayan duruluğun ve berraklığın.

Öyle ki pırıl pırılsın 

Kırk kez hata yapsan kuşku duymayacağım iyiliğin 

Öyle...

fotoğraf: Joel-Peter Witkin

Ölümü yaratmandan memnun değilim Tanrı'm

En azından bazılarımız için

Ölümü öldürebilir misin arz ederim

Memnun değilim yaratt...

şehirler büyüyor,

sen küçülüyorsun içimde.

ellerin un ufak oluyor, gözlerin gidiyor.

bir gün tamamen yok olacaksın biliyorum,

ihtimallerin kafamı kurcala...