İsrâ Ahmedoğlu

bedenlerin kabuğu

şahsi bir müşküle dönüştü

yüzünün kibriyle burun buruna

ağzının arsız şımarıklığından

içimin benekleriyle tutunduğum

gazete yalanların...

dışımdan çoğalıp, içimden eksiliyorum

nar lekesi tımarhane duvarında

unuttuğum, koptu kopacak faydasızlık

üstümde belirsiz bir karanlık giysisi

kahrıma g...

tek başımayım

her an yaralanan, soyut

ama sebepsiz ruh danslarıyla

gerdanım için kurtuluş duası

dinmeyen bekleyişin sırtında

senin yatağın

senin...

fırat'ın gözleri, yenilmek uğruna sıkılmış zorluğu meşhur elli kurşun gibi ülkenin bağrına saplandı

sesim kendi terazisinin ölümlerinde sevişmeleri ve bedel...

hissimi yuttum gönlümle beraber, bunu gömleğinin kollarıyla bir tutulmuş bir ölüm aracı kıldım

ve yaşananlar karnımın ağrısını zorlayan

eğreti bir dürt...

herkesin gizli bir bildiği var,

benim yok

benim ulu orta ve kadim bildiğim sensin,

apaçık ve mutlak bilmediğim sen

sen düzeni kınamazken de güzelsin

bu ...

gitmeyi bilmeyenler demiştim içimden sana

gitmeyi bilmeyenler, körfezlerde savrulan kopuk ayaklar gibi kalacak sonunda

ben sonunda kopuk bir ayak kalacağım...

seni ölesiye ve öldüresiye sevmenin

beni saadetten bir ıstırabın ellerinde

jilet kesiklerinden, on beş yaş bilardolarına dönüştürdüğü

gecenin ortasında

t...

sen beni deliliklere yoruyorsun diye

seni alıp içime gerdiğim uykuları

ardında en büyük fedakarlıkların koştuğu

önünde bir uçurumun takla attığı

arzular...

bu gece de kendimi yatak altlarına terk edilmiş yazmalar gibi buluyorum

ellerim bulanık bir yasağa girişiyor

bizse masum bir dönüşüm

kendince sadık

kendi...