Başladığım yerde bitti, doğduğum güne az kala bir zaman
Böyle bitmemeliydi be
Gerçekten böyle bitmemeliydi
Bitmişti nihayetinde, bir uzvumu çalmıştı
masu...
Her şey için. Kimi zaman hiçlik için. Kimi zaman boşluk için. Hem de çok az kaldı. Sadece az kaldı. Neden biliyor musun? Çünkü her şeyi, olacak şeye ramak ka...
unutmak istiyorum mesela
adını, sanını, nerede nasıl davrandığını
nelere gülüp nelere ağladığını
ettiğin tereddütleri, yaşadığın pişmanlıkları
bizden ya...
Ezberler mi insan
Uyurken dudaklarını biraz büzdügünü genelde soluna dönüp yattığını
Çayı şekerli içtiğini ve gözlerinin renginin ışıkta biraz açıldığını...
Bir oda kaldı geriye
Penceresi kırık.
İçerisinde tahta kurtlarına esir olmuş bir sandalye
Üzeri örtük
Eskiden yaşanılan şen şakrak anılar yerine
Tozda...
Bir gün, bir yağmurla garip garip
Çoluğu çocuğu terk edeceğim.
Bir sevgiyle doymayacak kalbim, anladım
Alıp başımı gideceğim.
Asır yirminci asırdır, ...
Fark ediyorum yaşamı. Herkes gerçek. Değiliz bir similasyonda, herkesin kafası karışık yaşamla. Herkesin derdi var, bir çoğu ne olduğuna benim kadar kafayı t...
Hangi ananın koynundan içtin bu sütü
Kimin mayasıyla yoğruldun bre soysuz
Deyyus mu bağladı kapımıza sen gibi bir iti
Kimin hayasıyla belasın başımıza bre...
bir yere ait olmayanları iyi tanırım,
her yere aitlermiş gibi davranırlar.
ben bir başıma buyruğum
onlardan çok uzağım..
severek okuduğum kitabın sayfal...
aylardan nisan, kalpte çarpıntı var.
havalarda güzel bu günlerde
yel esince, içim rahatlar.
bir beste var!
pekte çalınması mümkün olmayan.
gönül gözünde...
Dostun eli çamur tutar,
Hançerleyecek sırt arar,
Güneş doğunca yok olacak bilirim
Herkesin taptığı kardan adamlar
Şeytana küfredip şeytana fark atanlar,...
Dönmekte düşünceler
Bir dolap gece.
Dönmekte bir dolap
Düşünceler gece.
Bir dolap düşünceler
Dönmekte gece.
Nero olmasaydı Caligula kolayca Roma İmparatorluğu’nun en kötü imparatoru olarak değerlendirilebilirdi, ancak onun kötü şöhreti başka bir bakışı hak ediyor o...
Tanyeri ağarırken aklındaki düşüncelerle uyandı kadın. Ufka daldı ve zihnini özgür bıraktı; aktı gitti; Yürü.. yürü… yürü.. geldiğin yer, geçtiğin yol aynı. ...
belki
belki bir umut vardı
onu da yok ettik
hep beraber yaptık bunu
kendi ellerimizle
yollar açıldı bize
kuşlar yol gösterdi
yönümüzü bulabilmemiz içi...
ciğerimden sokuluveren,
şu narin hançer de kimin?
mezarımı böylesine,
çiçeklerle bezeyip giden de kim?
ey Musa’nın asası, ey İsa’nın zinciri,
bir ilahin...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok