Kübra Erdoğan

Şimdilerde sıkı sıkıya tutunduğum, beni kendi alanı dışına çıkarmayan tüm zorunluluklardan kurtulmak istediğim bir dönemdeyim. Bırakmak lazım bazen. Koca den...

Bir kadeh viskiyle soğutuyorum ruhumu

Islatmak için bu donuk gözyaşlarını

Kaybedilmiş bir savaşın yalnız neferleri

Tek kazananı hüsran olan bu gerçekliğ...

Zihnimin bana düşman olduğuna kesin bir kanaata vardım. Aklında hep bir hayali tartışmalar, ayrılmalar çığlıklar, olmayacağını bildiğini bir sis perdesi ardı...

İçimdeki her şey tezgahtaki atık ipler gibi 

birbirine girmiş durumda. 

— Kleist

.

eskiden olduğum insanı ardımda bıraktığım gibi yeni bir insan da

olam...

Yoruldum yalanlardan pinokyo.Kimsenin burnu da uzamıyor üstelik.İnanıyorum her söylenene.İnandığımla kalıyor.İnandığımla kanıyorum.Geçer sanıyorum.Nostaljiyl...

Anı yoktur. Anıların kendisinden kaynaklanan, başka bir kişilikle yaşanmış, bir başka hayat vardır. Gerçek zaman, eşit saatlere bölünmüş, mekanik bir yapı de...

Yüküm dağlar kadar ağır 

Dağlar kadar yüküm var sırtımda, en çokta güven yükü. Aklım beni dinle diye haykırıyor, yüreğim buruk bir sesle ben burdayım diyor....

Saatin bir önemi yoktu, elimden geldiğince çabuk ayrılmalıydım o evden. Göz açıp kapayıncaya kadar bavulum hazırdı, kapının önündeydim. Taksiyi bekleyemezdim...

Satırlar parmaklarımın ucundan dökülüyor. Dünyadaki bütün öykü kitaplarının sonunu aynı cümleyle bitirmişler. Belki diyorum, unutmak mümkün olsaydı unuturdum...

Saat buçuğu iki geçiyor. Ben kayboluyorum bazı hislerin altında. Yirmi dördümden iki önce yarışmadan çıkarılmış gibi yaşıyorum hayatı. Mutlu olmak size biraz...