Bazı insanlar derdini anlatamıyor. Çünkü zaten anlamamış. Belirsizlikle ve anlamsızlıkla dost olmuş, yadırgamıyor. Her günü bir öncekinin tekrarı ama sorgula...
Ben babamın şiiriyim,
Sabahleyin dokuzu çeyrek geçe,
Yarım demli ince bellide,
Ucunda sonsuz renkliyim,
Ben babamın şiiriyim,
Emek tutmuş nasırlarında,
...
isterdim ki neşeyle yazılsın şiirlerim
bin asır önce yaşanmışlardan
bin asır sonraya ışık tutarak
yaşamın tekdüzeliğinden uzak
hiç bestelenmemiş şarkılar...
Sağlam basa basa emin adımlarla...
Bir önceki yazı sanki bir motivasyon konuşması gibi. Ancak bu konuşma bize motivasyondan öte yaşamamız için bir amaç ver...
Hepimizin içinde koca bir dünya var aslında
Hayallerimizse çekirdeğimizin tam ortasında
Kapitalist düzen "sözde" üşümesinler diye
Ağır mantolar örmüş onla...
Rimbaud "Ben bir başkasıdır" demiş.
Şule Gürbüz ise"Kendim hariç her şeye uzağım" demiş.
Bu iki sözce, bariz bir şekilde göründüğü gibi uzlaşmaz bir anlayı...
kuşlar duvarıma çarpıyor düşün
ayıltıyor uykumdan
düşün gözlerin uykuma dalmış
sızmış içeri rüyalarıma
acıtmış da ayılmışım düşün
belki bir rüyanın kırı...
Savaşmayı seven bir ruhum var
Dünyayla itiş kakış yaşarım hep
Geceye dair kutlu bir sözüm var
Bir kağıda ağırlık veren cümleler kadar
Duru suya atılan ça...
Yürek perde üstüne perde saklanmış uçuştan
Sahne almadığın hayat ne kadar hayattan
Dünkü çocuğun hayalleri yok olmakta
Açılmış avuçlarıma koymadıklarından...
Kiralık bir kent
Ötesi berisi gözükmeyen, anlaşılmayan sohbetler
Kim vurduya giden insanlar
Yalnızlığın vücut bulduğu bedenler
Dört yanımı sarmışlardı u...
Gökten yağıyor meleklerden birer parça
İşte o bembeyaz kanatlarını süzerek gözlerime bakmakta
Avuçlarımın içine ağır ağır oturmakta
Tenimin sıcaklığınd...
Bu şehirde habersiz
Bir başına
Dolanıp durursun
Bir ayaz başlar
Tüm benliğimi sana götürür
Geçtiğim yollarda senden
Ruhundan bir iz ararım
Haberi...
" Hayatın iğne oyalı yerleri " der şair;
Yani bayram sofraları,
Henüz solmamış gülüşler,
Cümlelerin sonuna konulmamış noktalar daha...
Bir iğne oyası ...
Dumanın değdiği bir şey üzerinde bıraktığı gölge geçmiş
Yani yavaşça hayatımızdan uzaklaşan is
Yani yanmakla yabancılaşan bir kelime
Hep böyle saçma
Böy...
Adın bana bir hayal kaldı.
Uyandırıp bucaksız kabusları,
Susturup öylece geçen yılları,
Anlat bana sana dair kalanları.
Bir kolumda ölüm, birinde yaşamak...
İnsanlık öldü mü yoksa?
Diğerlerini bilmem ama senin insanlığın öleli çok olmuş..
Zor olmalıydı, sevmediğin bir adamı kendine inandırmak
Hakkını vermeli...
Le temps a laissé son manteau
De vent, de froidure et de pluie,
Et s’est vêtu de broderie,
De soleil luisant, clair et beau.
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
