Yükümü atamıyorum
ne yazmak
ne de anlaşılmak
yükümü hafifletmiyor
farkına varıyorum ki
benim ağırlığım
benim yüküm
benim sorunum
‘ben’im
var olmayı ...
Şiir yazılır mı, söz söylenir mi bilmiyorum.
Betonarme bir binanın
Bağırışlarına.
O gün bugündür büyüyemedi.
Ekin adında bir kız çocuğu.
17 Ağustos günü...
Merhaba günlük kardeşim. Bu boş beyaz sayfa beni hafiften korkutmuyor değil.
Ben, hayatımız boyunca arkadaşlarımız tarafından verilen anı defterlerine "Kalb...
Az önce okudum, 93 vergi ölmüş İzmir'de
Konuşuyordu çok üzgün birileri
Çok kalabalık masalarda, çokça mühim insan
Kolon eksikmiş de kardeşim niye yıkılmış...
Kitapların çığlıklarını kulaklarımda hissediyorum. Öylesine içten bir ses ki onları yalnız bırakanlara karşı nefret dolular.
Gözlerimiz sahtelikler içerisi...
Aldırma yüzümün asık olmasına
Zaman sararttı onu.
Kar yağdı, acılar bembeyaz
Çok yüklendim beynime
Hâlâ yanmakta.
Öksürmeye çalışsam da bacadan dumanı
...
Yenilmek, yaslanmaktır ardı sıra koca bir ayrılık şiirine.
Varmak değilmiş asıl dert.
Anladım ki elleri ceplerinde revaniliğimin.
Yaşamın sunduğu koca bir...
"Yıldızlar da belirdi şimdi gökyüzünde
Biri birazdan sen olur, çeker gider
Hemen ardından tutamadığım, tutunamadığım
Birkaç tutam kokun
Günler gibi..
Sa...
Bir şeyler olması gerektiği gibi mi?
Yoksa yanılsamalarım mı yine?
Yazılması gereken çoğu şey yazılmış da
Susturulmuş gibi
Bırakıyorum kendimi artık
Bul...
Burası sonbahar
Kırık kalbiyle, yarık elleriyle,
Kısık sesiyle, üstü açık bir tabut.
Dünyanın kaba ellerinden kaçıp
Uykunun inceliğinde kıvranıyor musun ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok