Umut bulut

Bir de kaleci

Keşke benden üç tane olsa 

Biri evde diğeri gurbette

Biri aheste aheste 

Gezmekte

Beş olsa daha iyi olur

İkiside çalışır para kazanır

Ay...

Bir rüya önce 

Kapattığımda gözlerimi

Uyumadan bir rüya önce 

Canlanıyorsun işte

Dans ediyorsun bazen

Bir adım iki adım 

Bir İleri bir geri

Dönüyorsun...

Günlerdir düşünüyorum

Nasıl kağıda döksem

Hangi söz dizimi kafi gelir 

Anlatmaya kendimi

Bilemedim

Anlatamıyorsun işte bazı hisleri

Yok ki örneği

Nası...

Çaresizce dönüp duran çocuğun hüznünde saklıyorum seni

Son derece buruk bir yüz ifadesini alıp götürüyorum uzaklara

Bir bulut kucaklamasıyla yükseliyorum g...

Huzursuzluk illeti

İçimin derinlerinden hallaç pamuğu gibi sallayıp duruyor beni

En son ne zaman duyumsadım o saf huzur ve derin dinginlik hissini, tam hat...

İnsanlar bir koşturmaca içinde sürekli

Kimi korkarak yürür kimi ise yürekli

Fakiri var zengini kimi orta direkli

Ne bu telaş nereye gidersin insanoğlu

Ya...

Var oluşun

Gürültüsü

Sağır ediyor

Zaten kör olmuş

Kulaklarımı

Var oluşun

Ayarsız

Işık saçışından

Güneşi kovalarız

yakalayacağımıza inanmayışımızdan
...

Uçuyorum...
Ama bir kafesteyim.
Beni dışarıya salıyorlar uç diye,
Niye, niye, özgürlük nerede?
Niye, niye yağmur üstümüzde?

Dudaklarım gerisin geriye çekildi; ağdalı bir sıvının ağır ağır örttüğü, korkunun biçim kazanıp ayağa kalktığı ve ‘hey bana bir şeyler söylemenin vakti geldi...

Sadece yazdıklarım benimdir, okuduğundan anladıkların değil.

Sıradan ölümlüler olduğumuzu kabul etmeyecek kadar sıradan hayatlar yaşıyoruz hepimiz. İşte yine mükemmel bir çelişki ile başlıyorum yazıma. Hayat muazzam çe...

belki kırk gün önce öldüm 

kırkım okundu 

sobanın göz kırptığı kavak dalları 

ve

içli bir ses 

evimi mesken tutmuş 

sokak köpekleri 

ansızın düğmeleri...

Ruhumu ateşe verdin giderken

Ne güzel ormandım oysa

Dört bir yanım gülüşün açmıştı...

Kaybolmuşsun bulanın yok

Söyleyenin var kulağın yok

Baharın var burnun yok

Kendine uzanan dilin yok

Adımın var ruhun yok

Ses veren çok vicdanın yok

Ann...

Yıldızlar

Parlıyor gecenin karanlığında

Tek tek geçiyor

Aydınlığa

Sönüyor aydınlığa kavuşunca

İnsanlar diyorum

İnsanlar...

Birbirlerini buluyorlar

Ah ne güzel (!)

Bak ne zor

Ne zor ki başardıkları

Bir bilseler...

Ne zor ki denk gelişler

Ayrı d...

Yeterince yakıcı bir sıvı

Boynumdan aşağı doğru süzülen bir çift dudak gibi

Göğsümde durup dinlenen bir baş...

Yakıcı, haddinden fazla sıcak

Karnım üzeri...

Özlemden usanır mı insan

Kurudu dudaklarım

Gözlerim yardıma koşar

Yoruldum dedi şair

Özlemekten yoruldum

Bilindik yollardı dedi yetişkin

Seçme seçilme...

...

İnsan utanır

bazen

okuduğu bir kitaptan

izlediği filmden

sevdiği bir yazardan

bir şiirin bir mısrasından

yazdıklarından

insan bazen

utanır

yaşa...

Düşer yağmur 

Kan kokan Örümcek Zambağı'na*

Çürümüş ruhların evinden

Çıkar bir Mahluk

Ellerini birleştirip kaldırarak

Başını alçaltıp 

Yakarır...

Kuzg...

Tercümesi olmayan bakışlar yerine ulaştı vakitsiz.

Sisli ve soğuk nefesimle sokağı büyütüyordum içimde.

Bir yerlerde benim olanı bulmakla uğraşan terk edil...

uzakta kimsenin olmadığı bir yerdesin

silinmiş soluk bir günün ardında

sakladım her şeyi

husursuzluğum şimdilerde

kurak bir yurt edinir kendine

gözyaşl...

Ölüm geldiği vakit

İnsanlar toplandı etrafımda

Bir imamın önünde kaldı bedenim

İnsanlarsa arkamda

Toprağın içinde üstüme atılan topraklar

İnsanlar ...

senden önce

unutulmuş izlerin

sürgün yeriydi düşlerim...

Saye;

Ne olacak bu düşünülmeden atılmış, atılmasa da düşünülmüş mesajların akıbeti?

Baksana, sevenler hep kırgınlığın iki yanına uzanmışlar.

Ah bir bilsel...