Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bir derdim vardı.
Hiç anlamı olmayan.
Yangından çıkma
Kül olmuş.
Bir derdim vardı
Yanmış yüreğimin yeryüzüne verdiği
Huzur bozan duygular.
Ve bir silü...
Hafif bir üzüntü hissediyorum derinlerimde. Gerçi ne kadar derin kestiremiyorum ama ince bir sızı bırakacak kadar bana karışmış. Kitap okurken üzgünüm, yemek...
Akşamın erken inen kış karanlığında acele adımlarla otobüs durağına yürüyorum. Yorgunum, üşüyorum üstelik acıkmışım da. Uzun ve yorucu geçen bir günü daha de...
Düşünceler bana işkence çektirirken bile gözümün önünde halüsinasyonun var! Beynime vurulan her darbe sevgime haz aldırırken gözümün önündesin...Gelmeyen bir...
Yaz mevsiminin haziran ayıydı. Saat sabahın yedisiydi. Aslı, yaşadığı kasabanın güneyinde bulunan benzinlikten bir miktar yakıt aldı. Bu yakıtla gideceği yer...
yakacak evin kalmadı
yanacak insan, uğruna
yaslanacak omzun kalmadı
benim omzumu kırdın
evin olmaya hazırdım
yaktın ve yıktın
fani bir bedenin geleceği...
Ben mi yapıyorum bu düşünceleri, bu kadar kuruntu? Parçalanmak! Bir uçurumdan atlamak mı demek? Yoksa herkes tarafından tutulup çekilen ruhunun bin bir parça...
Ne acıdır ki,
Acı çekmem gerekiyor,
Acı çekmeliyim ki,
Kalemimin ucu ateş ile yansın.
Üzgün olmam gerekiyor,
Üzgün olayım ki,
Gözyaşlarım kağıda yağmur...
Uçurumun sonu deniz
Bembeyaz bir ufuk
Sarıyor bedenimi yavaşça
Boşa gidiyor bir adımım
Gökyüzünün en güzel tonlarıyla
Göz göze geliyorum bir anda
Çakıl...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok