Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Karda yürüyen bir çift ayak,

bize çok zor görünür,

ıssız, soğuk ve ürkütücü…

herkes kendi gönül mertebesinden seyreder hayatı

kimileri ise o yolcu gibi…
...

taş suskularda büyütüyorum kelimeleri

her seslenişi yosunlardan ayıklıyor ellerim.

yerleşmek istediğim bulutlar var henüz,

dönmemeliyim.

dönersem yağarım...

Yine yağmurlar var gönlümde.

Gözlerim arıyor yine seni.

Sesini duyar gibiyim.

Senden uzakta olunca.

Kuşlar bile unuttular beni.

Şiirler tutsak etti aşkı...

Gri bir şehire benzer gözlerin

Herkesin kendi sancısıyla boğuştuğu

İş çıkışında solmuş ruhlarıyla

Eve dönüyor tüm kalabalık

Buradan bakınca caddeden geçe...

Yaşamıyordum belki de

Anlığına, durgun

Belki de ben hızlıydım

Belki de ben yanlıştım

Hızlı sevdim seni, bir anda

Kaçınılmazdı herşey

Belki de ben haklı...

Kaç gündür yanımdan ayrılmayan yalnızlığı uzun uzun başkalarından dinliyorum. Acaba ne tür bir yalnızlık benimki diye. Eh be neyse ne sonuç olarak uzun zaman...

ey soluğuma soluğunu katanım

geldiysen kalbime üç kez vur

saçlarınla ayaklarınla lavantalarınla teşrif et

altında telef olduğum yükümün ağrısına

gökyüzü...

Betonlara rağmen açmış çiçeğim,

Üstümü kaldırım taşlarıyla kaplamalarına rağmen,

İnsanların görmediği, genellikle üstüme basıp geçildiği,

Yerde açan küçük...

tenine her değişi dilimin bir kaos sevgilim

yadırgamaz ne gece ne ay ne de eşkali belirsiz sokak

lambaları.

karanfil sulayan saçların

nasıl da sağanak ya...

...sonra o içtiğin acıların

içe dokunması var tabi bayım.

yutak boyu yokuş aşağı

dar patikayı ablukaya alıp

mide yerleşkeli kaçak kelebekleri

ani bir ba...

önce birkaç gül soldu

sonra satırlarım

ardından kalbim durdu

bir yok oluş hikayesiydi

bana anlamlı gelen her şey toz olup uçuveriyordu

ağır ağır ölüyo...

hangi anakaranın

bitki örtüsüdür

gözlerin

hangi iklimin

yağışı

ve yakışı

gebe kalır dizeler

kirpiklerinin

tel tel sıralanışına

sahi hangi şiirden do...

Sancı verdim beni doğurana, doğdum bilinmezliğe.

Boş bir tenekeydim

Boyun eğdim kendini bilmezlere.

Ağlarken susmayı,

suskunken korkmayı,

göz yaşımdan ...

bitti. uyandık. tutma zamanı

gelme! tren kalkıyor

vakit geldi. gitme zamanı

bırak ellerimi

atma o son bakışını

teslim ol. yaşa hayatını

dökme gözyaşı

...

-kara yağmurlar içinde beyaz bir kuş-

kanıyor kirli tüylerinden

bu dehşetengiz gecede

kalemini yontarak uyandırıldığım

açık yaraların

zihnime temas etti...

bir çocukluk hastalığıydı şiir bende

âmâ bir kuşun sızısıyla doluydu kulağım

benim ne sen gibi güneşim oldu sabahlarımda

ne de sen gibi ay ışığım geceler...

Bir gece habersiz bize gel

Merdivenler gıcırdamasın

Öyle yorgunum ki hiç sorma

Sen halimden anlarsın

Sabahlara kadar oturup konuşalım

Kimse duymasın

Ma...

karanlıklar müptelasıyım artık

-perdeleri açma anne,

gözlerimin akında yalnızlıklar var.

eskimiş bir radyo gibi

sessiz şimdi zırdeli ruhum

yatıya kalan...

Seni özlediğim her gecenin sabahında

unutarak uyanıyorum.

Geceleri sıcaklığınla var olsan yanımda sabahında zemheri.

Ve ısınamıyorum.

Üşütmüş kalbimin ...

Ben gururlu bir piçin içindeki hiçim

bu ne biçim bir içim 

her yudumda yakıyor bira, tükettiğim senin için .

Ben, onurlu bir piçin 

 içindeki hiciv 

 d...

küflenmiş küfürlerle

bir dağı tırmanıyoruz

içimize içimize.

kısılan kırılan yontulan yerlerimizden bağırıyoruz

lanetli bir çivinin yakarışı gibi!

yüzünün kumaşında diriliyorum solgun sabahlara

ışıkları kapatmıyorum sevgilim akşam olunca

sevmiyorum sen olmadan karanlığı

perdeler ardına kadar kapalı

...