Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Kalemin bir ağırlığı, kağıdın gölgesi, ışığın örtüşerek karanlığın içerisinde kaybolduğu nesnelerin tartışılamaz ağırlığı insan siluetlerinin gözlerin seçeme...
Bu gece yağmurda
Çıkıp ıslansak şimdi
Beraber durmaksızın
Yürüsek el ele.
Tüm sevgilerimin
Açlığımın ortasında
Ortak olsan gönlüme.
Yaşayamadığım aş...
Yarın bize her defasında bir yarım sunar. Ölüm ya da yaşam mesela. Bu mezkur ikili aslında birbirini tamamlayan iki yarımdır. Belki biri diğerini yarar geçer...
Yapay kahkaha, ithal hayaller, aklına hiç gelmiyormuş gibi eskiler... sanki öyle bir süre ki her kimsenin etrafında gri gri kollar, yüzler, kahkahalar....
Kalabalıkta senin yüzünü andıran bir şeyler buluyorum.
Senin kadar canlı sokaklar tanıyorum. Senin gibi gülen parklar, uyuyan ağaçlar. Sen kokan denizlerde...
Tam da yüz yıl önce bugün coşkuyla titremiş meclisin camları
Yorgun boğazları patlatırcasına fırlamış 'Cumhuriyet!' nidaları
Ne duruyorsun, kalk hemen, yan...
merhaba, saat geceye çalarken ben de bu şehrin sokaklarından çalıyorum güzel anıları. öptüğün parkta oturup bir banka peş peşe yakayacağım seni sevdiğim gece...
Bir ok gibi sapanından fırlıyor kibir.
Gerginlik arttıkça ivme kazanıyor.
Ve bazen gittiği yeri bilemez hale geliyor.
İnatla çeken mi suçlu yayı, hararetl...
Before Sunrise filminden,
Fırlamış gibiydik sevgilim.
Necip Fazıl'ın, Bir Adam Yaratmak'ta
Kendi yazdığını yaşaması gibiydi
ama
Daha farklıydı.
Biz de ...
Ankara artık gri değil karadır
Seninleyken birbirine düşman kesilen
Aklım ve kalbimi görmemen
Soluğumu solduran yaradır
Şiirin şarkıya dönüştüğü o dizede bekliyorum
Yüreğim yaprak yaprak dökülüyor
Gece tek gözünü iyice açmış
Ay ışık saçtıkça sularımı yükseltiyor
Nehirle...
Uzaklaştıkça sevgilerden
Biraz senim artık
İplerle sardıkça içimdeki
Çocuğu
Biraz senim artık
Susturdukça şarkıları
Söndürdükçe yangınları
Dönmedikçe
...
sen şehrin balkonlarından
kahrından ve çemkirişinden arınıp yürüyeceksin
işte kendini duvarlardan atarak ölen her şey
her anı ve sus çektiğin ağız duracak...
Bizim mahallede senin gülüşüne ihtilal derlerdi
Sen gülerdin ben ilk kurşunu sıkmak için
Elimde ve yüreğimde güç bulurdum
Sen gülerdin
Bütün yaralarımla ...
Hevesimin kursağı delik
Derdest edilmiş bedenim çarmıha gerilen isa misali...
Artık yıllarımda, adım anılmaz
Toprağa yararım olmayacak hayatımın boş anla...
Dalgaların dövdüğü kum tanelerinin güneşin yokluğunda uzandığı plajda oturup kitap okuyor bir halde buluyorum hiç beğenmeye düşünmeye takati kalmış bedenimi....
Yaralarımı sardım ve üzerine güller serdim.
Gördüğünde güllerimi beni yarasız sandın.
Kaldırdım baharı üzerimden, kışımı gör istedim.
Gördüğünde gülleri t...
Burada tanıdık tek şey benim,
Ben kimim?
Bu soruyu yıllar içinde kendine çok sordun,
Çok farklı cevaplar verdin.
"bilmiyorum, hiç, her şey..." vesaire.
...
Ocakta kaynar iken çaydanlık,
Demlenmenin başlamasını isteyen, evin sakini.
Attı, birkaç tutam karalığı,
Buharları içeri iten yumruklar ile.
O esnada;
B...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok