Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Aşkı hissetmek için

Yanımda

Bakıyorum onlara

Dakikalarca.

Tüm kavramlar imha içinde

Yitiriyor aklımı kör hevesiyle.

Aşkı buldum sandığımda

Ne erken...

Güneşin aya olduğu gibi hasretim sana, 

Aynı gökyüzünde buluşmaya korkan ama aynı zamanda birbirine hasret iki yıldız parçası gibiyiz, 

Sen sabahın göz kam...

Sana ne kadar güvendiğimi sorsan sana İnsanların köprülere güvendiği kadar derim,

Hiç kimse alt yapısını bilmedikleri halde Köprüden geçerken yıkılabileceğ...

Bütün seçenekler arasında

İnsan olarak gelmişiz dünyaya

Kusurlarla yaratılmış canlılar sürüsü!

Sevgi görmek uğruna yok sayılmış benliğimiz,

Sevmek adına ...

İnsan alıştı mı bir kere yalnızlığa

Sonrasında çokça zorlanıyor kalabalıklara yeniden karışmaya...

Her ne kadar yalnızlıktan yer yer sıkılsa, daralsa, buna...

biz bunca yalnız

her birimiz bunca yalnızken

el ele versek mesela

sırt sırta

hiç değilse birimizin yalnızlığı dinmez mi

Artık ezemem ben kendimi

Bir meczubun ayakkabısını kaybettiği gibi

Ya o yoldan gidilecek

Ya da o ayakkabı bulunacak

Artık sevemem senden gayrı

Bir delin...

bozkırın ortasında sesiz bir çığlıktır ağıtlarım

ya hancıyım bu fani dünyada yada bir yolcu

hayat dediğin bir yol ömür dediğin bir son mu?

bu kaçıncı yo...

İnsan denen varlık adeta yürüyen bir kırgınlıklar müzesi;

Sana, bana, ona, buna, şuna

Hayata, kainata

Çoktan olmuş ve ölmüş olanlara,

Halihazırda olmakta...

İnsanlara kafa yordum,

Alevlerine kor oldum,

Söndüklerinde küllerini yuttum,

İçimdeki volkanı göğsümle tuttum

İnsanlara kafa yordum

Hepsi birer melek ol...

Endişelerden kurtulmak

Yazgından kaçmak

İstersin gidemezsin.

Gelir yaşın otuzuna

Bir güzeli de seversin

Üstüne kahkaha sesleri

Kandırdı hayat se...

Ölmek... Ölüp ölüp yeniden doğmak... İçinde sürekli olarak bir şeylerin kırıldığını, sanki demir çeliktenmişçesine adeta görünmez bir el tarafından tekrar te...

Kalabalıklar içinden

İçten içe bir veda

Ayrılırken yalnızım

Yalnızken kalabalığım.

Kurutulmuş hüzünlerimin

Lekeli yaprakları sarıca

Yoksunum belki aklı...

Gözlerimdeki deniz, senin yansımanla çırpınıyor,

Her damlası senin sevgin,

her dalga senin hasretin.

Gökyüzü bile kıskanır bu aşkın ızdırabını,

Yıldızlar...

Bir şehre geri döndüğünde duygularına da geri dönüyor insan. Gülüşüne, gözyaşına, heyecanına… 

Geri dönmüşlüğümde karşılaştığım bu ahengi bir tablo gibi otu...

Karşımda batmakta olan güneşin doğru kişiyle duygularını paylaştığından emin değildim. Yine de bölmek istemedim sözlerini. Kırgınlığında payım olsun istemedi...

Gözlerini masanın üstündeki deftere dikti. Kırık beyaz yapraklar arasında yazacak bir şeyler arıyordu. Kalemi eline aldı, ama herhangi bir kelime düşünemedi....

Bazen keşke diyorum,

keşke tepedeki yıldız olsam

gece boyu izlesem seni,

sabahları da güneş olsam

sadece üstüne yansıyan,

Rüzgar olup essem saçların...