Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Gidemediğim, edemediğim vedam
İçime ektiğin ukdeler sarmaşık oldu
Ben biçare, gölgesiz gecelerim
Kapının eşiğinde, ayak sürüyor içim
Bencilsin.
Güzelliğini kendine gizliyorsun,
Dışına sadece yalnızlığın vuruyor.
Yalnızsın.
Çiçek açtığın zaman bile tek başınasın,
Tüm hayat filizlenirke...
İstemediğim işleri yaparken
Ruhum bırakıp gidiyor beni
Terk ediyor sıcacık bedenimi
Diyorum dışarısı soğuk
Geçir üstüne şu ceketi
Ya da az daha sabret
...
Yürüyorum sahilde.
Bir ben, bir de içinde sen olan hayallerimle.
Yürüyorum gecenin Maviliiğinde
Acizane ben ve senin güzel hayalinle.
Seyrediyorum denizi...
Delice dansını şimdi göklerle buluşturuyorsun
Ve masal misali kaçışların ardından bize armağan ediyorsun
Belki kuşlar bu kez yolculuğuna çıkmamıştır
İçin...
durdum gecenin kıyısında kendi boşluğuma bakıyorum
sonra dönüp içime
içimdeki Truva atına
beni işgale yeltenen düşüncelere
tanrının hangi sıfatıysan çık ...
rüzgâra nazır
yağmura yaren yürüdüm,
sarkacın ucunda yol boyu
arnavut kaldırımlı
geçkin zamanın yazgılı izlerinde.
geçmişe dönük ölü sessizliği.
yetim ...
Ellerinden dökülen bir yaşam,
Bir can vermekse kollarında,
Düşünmekten, seni istemekten,
Aklımın saraylarında yargılanırken
ben hissedemem sıcak ellerin...
Acımıştı,
Bir anda düşünce gerçeğin ortasına
Paramparça olmuştu her şey
İnancım, en çok da inancım
Paramparçaydı…
Yol yürünmüştü, belki de yarılanmıştı...
Ben
Gürültüyle uyurdum fısıltılı gecede
Ve sol yanağımda ağzımdan ıslak peçete
Gözümde büyüyen devlerden gizli yeri
Vaktin sırtında kaydırdığı şu birka...
Batıyor teker teker ümit gemilerim,
Gönlümün puslu denizlerinde.
Yeni bir liman arıyor gözlerim,
Beklerken bir rıhtımın köşesinde.
Kaçıncı kayıtsız deney...
Yaşamın yokuşlarını gördükçe
yorulmuşluk beliriyor içimde,
didik didik edilen bir acının
dağılmış parçalarını toplamaya
ne denli güç gerekiyor bilmezken,...
Sen de büyüdün mü soğuk zindanlarda
Sen de çaresiz doğurdun mu kendi kendini
Senin de beyazladı mı saçların bi gecede
Bitti dediğin an umut doğdu mu kalb...
Kendi içine düşünce ipin olmuyor
Yanar düşüncelerin, buz tutar hayallerin
Karmaşa duvarlarından örülüdür kuyun
Tutunamaz ellerin, kayar ayakların
Mecnun ...
Hiç gitmedik biz bu sokaktan öteye
Hep beraberdik, hep aç kaldık, hep çöpü kurcaladık
Altını bulduğumuzda paylaştık doyurduk karnımızı
Haramı helali bildi...
Peşimde bir gölge gibi hayalin,
Asla yakamdan düşmüyor.
Denizimde bir dalga gibi sevgin,
Bir an bile kıyımdan gitmiyor.
Nefretinse sonbaharda güneş,
Pas...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok