Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Gel,
Mahşeri birlikte yaşayalım.
Seni görünce...
Arafta kalıyorum.
Kıyamet kopuyor
Kalbimde;
Hayatımdaki en ince çizgimsin.
Sur müziği eşliğinde,
Dan...
Betonun belleği yoktur. Üstüne basan insanların hangi makamda olduklarını, ne kadar maaş kazandıklarını, en son hangi kitabın altını çizdiklerini bilemezler....
Nefes alıp vermekle geçiriyoruz gündüzlerimizi, gecelerimizi. Beynimize çizdiğimiz resimlere dalıyoruz, yetmiyor sigara yakıyoruz. İlmek gibi işleyip günleri...
Seninle sahilde oturuyorum
Gece vakti, dolunay ve dalga sesleri,
Her şey yolunda.
Gökyüzünde bir bulut var...
Tüm güzellikleri bırakıp, ona bakıyorsun ve...
Hep derim, bilmem kaç kilometre hızla duvara girmişliğin, ama ölmeden oradan sağ çıkıp yaşama devam etmek zorunda olduğumun göstergesiydi biraz bu kayıp. İki...
Klasörlenmiş çok fazla düşünce ve görüntü. Sanırım çok arttı. Beynimde donmalar başladı. Bilirsiniz , bilgisayar gibi.
Tıpkı benim bilgisayarım gibi. Anasay...
Gökyüzünü izledim biraz. Hemen bir çay koydum ocağa. Fincanımı ısıttım. Yüreğim yine soğutulmuş çikolata gibi tatlı ama sertti. Uzun uzun pencereme dökülen d...
'İçimden geldi'
deyimi , iyi şeyler için söylenir.
Demek ki için iyi bir yer. Sorularını içine sor.
Bırak yaşamın,
'içinden gelsin.'
Hareketlerim ve düşüncelerim o kadar doğru orantılı ki herkesi böyle sanıyorum.
İnsan neden içinden gelenin aksini herhangi bir nedenle yapar ki?
Falsolu i...
Bugünün insanlarına baktığınız zaman kitap dışında ellerinde her şeyi görebilirsiniz. Peki neden kitap? Şimdi diyeceksiniz, kitap ne alaka? Ama şunu söylemek...
Uzak bir diyarda maviliklerin arasında bir ada bulunur. Bereketli toprağı, çeşitli balık türleri, güzel bir şelalesi ve dillere destan altın renginde sahille...
Hangi yaşta, hangi zamanda ve nerede olduğunu tümüyle reddedip hiçlikte kalman gerekiyor. Kulağa korkunç gelebilir...
Ancak;
Kendi parçanı tanımadan, başka...
''..Aşırı istilacı duyguları yazıya dönüştürmeden önce uzun bir kuluçka dönemi zorunludur. ''Hiçbir şey kaybolmaz,'' diye yazıyor Henry. Bu bekleyiş, anıları...
İnsanoğlu dünyada yalnızca;
zekisi gelişmiş bir canlı türü
Öyle çok matah değil
Doğanın sadece yaşayan bir organizmasıyız
Bütüne ne kadar uyum sağlarsan...
‘’Sonbahar geldi, takvimin değil, içinde yaşadığımız, ruhumuzla bir cüz’ü olduğumuz şehrin ve manzaranın sonbaharı…” Ahmet Hamdi Tanpınar
Yaza veda etmiş be...
“Sanıyorum bu yaz hüzünlü bir yaz olacak. Öyle ki bütün akşamlar hüzünlü...” demiş bir şiirinde Turgut Uyar. Hüznü sonbaharda bilirdim çoktan beri. Sonbaharı...
Bir şiir ne kadar yakışıyorsa saman sarısı kağıda
İşte sende öyle yakışıyorsun tüm paragraflarıma
Aydınlanıyor öylece güne bakan çiçeklerim
Ve onlar yer...
Çoktan yok olmuşum
Bir pazar gecesi karanlığında
Sevmişsin yağmur sesini
Bekledim gürültülü gecede
Gök gürültülü
Yok olmuşum biraz daha
Sesler almış bi...
Yazarken rahatlıyor insan. Sizlere de oluyor mu bu durum? Mesela bir mısır patlarken izleyip gülümsemek. Mesela incir ağacına bakarken kahve içmek. Mesela ya...
Kalemin bir ağırlığı, kağıdın gölgesi, ışığın örtüşerek karanlığın içerisinde kaybolduğu nesnelerin tartışılamaz ağırlığı insan siluetlerinin gözlerin seçeme...
Yarın bize her defasında bir yarım sunar. Ölüm ya da yaşam mesela. Bu mezkur ikili aslında birbirini tamamlayan iki yarımdır. Belki biri diğerini yarar geçer...
merhaba, saat geceye çalarken ben de bu şehrin sokaklarından çalıyorum güzel anıları. öptüğün parkta oturup bir banka peş peşe yakayacağım seni sevdiğim gece...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok