Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Biz de biliriz avaz avaz bağırmayı yüzünüze,
Ne de olsa insanız hepimiz…
Düşündüğümüz ve bildiğiniz ne varsa
Silsilesine,
Kulağınıza usulca üflemesini de...
Umutlarında nefeslendiğinde
Kımıl kımıl vücudunda gezinir
Güneşin sıcaklığı.
Uçurumun kıyısından döndüğünde
Vazgeçip derin uykulardan
Bir el uzatır...
Sunağımda güller, şakayıklar
Göz yaşları içinde
Dolanıyorum Tanrı'ya
Tövbe ediyorum senden
Çünkü sevgilim
Öpemediğim avuçların
Yokluğundan doğan sanrı
...
Bir çiçek büyüdü
Vahşi ormanların
güneş değmemiş
ağaç gölgelerinde
Bir çiçek büyüdü
Dağların
gökyüzünü deld...
İşte insanız,
Cenazeler, molası oluyor kanıksanmış hayatların,
Nefret edilen kimseler bile seviliyor o günlerde.
Kızmıyorum. Kızamıyorum size.
İşte insan...
BİR İNSANIN İLİŞKİLERİNİN NİTELİĞİ,
O İNSANIN YAŞAMININ KALİTESİNİ BELİRLER.
İnsan, ilişkileri içinde sürekli olarak “yeniden tanımlanan” bir varlıktır. ...
Seyrederim yer yüzünden bu alemi
Hayat Gulgule-i Etfal’den başka nedir?
Ruhun kafesi nedir? bir et bir deri
kimi akıllı gider, kimisi deli
Kimi yarini...
İnsanoğlu dünyada yalnızca;
zekisi gelişmiş bir canlı türü
Öyle çok matah değil
Doğanın sadece yaşayan bir organizmasıyız
Bütüne ne kadar uyum sağlarsan...
Hiç şifrelerim olmadı benim. Gizem yaratmadım.
Aleni ve coşkuluydum her zaman.
Turuncuyu sevdim en çok. Sevilesi, bakılası, görülesi olmaya çalıştım. Şim...
bazı duygular ne kadar zaman geçerse geçsin değişmiyor. Hal aynı kalmasa da insanlar aynı kalmasa da içerideki duygu aynı. Birileri tarafından görülmeyi bekl...
İçindeyim sandığınız bir çok şeyin dışındaydım.
İnsanı bedenden ibaret sananlar fark edemedi
Sadece beni değil, bir çok şeyi
“Ben buyum!” diyen et yığınla...
Bütün seçenekler arasında
İnsan olarak gelmişiz dünyaya
Kusurlarla yaratılmış canlılar sürüsü!
Sevgi görmek uğruna yok sayılmış benliğimiz,
Sevmek adına ...
bozkırın ortasında sesiz bir çığlıktır ağıtlarım
ya hancıyım bu fani dünyada yada bir yolcu
hayat dediğin bir yol ömür dediğin bir son mu?
bu kaçıncı yo...
İnsan denen varlık adeta yürüyen bir kırgınlıklar müzesi;
Sana, bana, ona, buna, şuna
Hayata, kainata
Çoktan olmuş ve ölmüş olanlara,
Halihazırda olmakta...
İnsanlara kafa yordum,
Alevlerine kor oldum,
Söndüklerinde küllerini yuttum,
İçimdeki volkanı göğsümle tuttum
İnsanlara kafa yordum
Hepsi birer melek ol...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok