Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

benim payıma 21.yy çocuklarının kederi düştü

nereye baksam bir ötekinden daha yoksul çocukların yüzü düştü heybeme

şimdi kalkıp bu karanlığa kurşun sıkmayı...

Gecenin şu kaprisli uyku yokluğunda 

Yazmak gelir içimden 

Bahsetmek

Tanrı’ya, ne denli onun için üzüldüğümden 

Dostluk etmek isterim ona

Yanındayım dem...

Hayır, ben oradaki gölge değilim! 

Saat başı güneş doğsa,

Her an gün geceye dönse,

Açmayan bir çiçeğe konan arı 

Ve güne bakmayan ayçiçekleri...

Hayır, ...

zaman akıyor. ruh aşınırken genişliyor zihin. kavruk sığınak huzur, kapılarını aralıyor usulca. belleğimin restore edildiği fısıltılar; çağlayanların, geçmiş...

Gözlerine perde iner zamanın 

O zaman ki yalnız seninle iken meydan okur izafiyete

O zaman ki yalnız ben düştüğümde nefeslenir akrep ve yelkovan 

Sen koşa...

kimsenin kimse için hayati değerde önem taşımadığını kavramanın hüznü içerisindeyim. dünyaya gelmeden önce insanlara 'insan olmanın' ne kadar berbat bir şey ...

Odam kireç değil, sıvası döküldü bu hüznün

sevda dediğinde sarılıp yatsan da geçmiyor zaten, 

o türküyü geçelim

Vaktiyle hiç sarılmamış olsaydım gövdene, ...

Beni alıkoyan kapıları tek tek açıyorum

Sadece ona varmak için

Bütün sesler beni çağırır

Tek bir vücut olduğu için

Öyle uluyum ki, nefesimin zerres...

Yağmur damlalarının şiddetle cama vuruşu, içine yeni odun atılmış olan sobadaki ateşin bir anda yükselmesiyle birleşti. Ateşin yükselişi kendini odunların ça...

Bir günlüğe nasıl bir girizgah münasip olur bilemedim. Sadece tarih atmanın lüzumsuz olduğunun farkındayım. Birbirine benzeyen günler ve geceler... Bugün paz...

2

Geçtiğimiz o ilk nehirlerden beri
Suyun ayakları olmuştur ayaklarımız
Ellerimiz taşın ve toprağın elleri

Yağmura susamış sabahlarla çoğalırdık
...

Her acı büyütür içindeki çiçeği
Dönersin kendine, budur aşkın gerçeği
İnan, inan ki çok üzülürsün
Kendinsin geç kaldığın

İnsanlar niçin savaşır?

Bilmem, bilir miyim?

Güç?

Ezmek için midir gücü elinde bulundurmayanı?

Para?

Yönlendirmek için midir kandırmak istediğini?

Şöhr...

Boşvermişliğin kıyısında görüyorum seni, ellerinde papatya

Umutların tükenmiş, gözlerinse çoktan aşağıya bakıyor

Adım dahi atmak gelmiyor içinden yarınlara...

sen elimi tutarsan 

belki ben ahura mazda olurum

tükenmez bir savaşa gireriz birlikte

uslanmaz bu kötülüğe karşı 

sen benimle olursan 

belki ben zeus ol...

Neydi bu çaba,

Nedendir duyulmaz tüm bu tokmaklarının serzenişi 

Her gördüğü kapı avlusunda 

zil sesi besteleten feryatlarından

Sıcak ev umutlarında kavr...