Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Keşke tekrar ucuz şarap masaları kurabilseydik

tek derdimiz duvarların neden beyaz boyandığı 

ve dünyayı kötülüklerden nasıl kurtaracağımız olsaydı

kurtar...

Alarmın o insan beynini hoplatan sesiyle yeni bir maceraya uyanıyordum. Her sabah olduğu gibi gözlerim yarı kapalı şekilde alarmı susturmak için kolumu komod...

Hepimiz, başkalarının bizlere değerli olduğumuzu hissettirmesini isteriz. Hatta kimi zaman değerli hissettirmelerini sağlamak için küçük oyunlar, kurgular, k...

ahiretliğime...

bir akşamüstü,

sığındım diyarına.

ağacına, taşına, toprağına

bir gizde saklısın çünkü

kimselerin bilmediği,

duymadığı, görmediği...

du...

İstanbul şehir olmayı bırakalı çok oldu.

Ben insan olmaktan vazgeçeli asırlar oldu. Kıyasıya yarıştaydım.

Ben en çok İstanbul’da sevmiştim, büyümüştüm, ölm...

Toprağıma düşen bir damla kahırdı

Aşk sanıp sana uzatırken anlamalıydım

Hayat, beni mağlup etmek için ant içmişti.

Diş bilemiş bir rüzgâra yıkılmazken

Bi...

Renkli avuntularımı tek kişilik hücrelere hapsettiğimden beri

Süreklilikle flu bir İstanbul geçiyor geceleri düşlerimden.

Aynı anda Marmara'dan bir gemi ge...

Kalbime düştün

Kederli bir sarmaşığa sarıldık

Alışık değildik e tabi

Şaşırdık

Yokluğunun bolluğu

Hüznümü şımarttı

Bu yüzden kafam çatlayacak kadar karı...

Sinemde iki katlı konak.

Yeşilin en derini,

Karanın en karası,

Saltanat terası kadar

Uç bucak derin bir çukurun sinesindeyim,

Oda görmez, kulak işitmez
...

Gerçek olmak, ayrılmak belki de saatlerden ve günlerden

Cennetin bodrumunda yaşamak ve farelerin tadına varmak

Cennetin berduşu olmak dünyanın efendisi olm...

ben şahidim

dönüp duran dünyaya

cıvıldaşan kuşlara

rüzgarla raks eden yapraklara

can veren toprağa

insanlığı temizleyen yağmurlara

ben şahidim

katledi...

Kalbi bakire ölenler

Bulutları kuş evlerine bezediler 

Nereye giderse sarı çizgiler

Orayı ev bellediler

Yok şimdi eskidendi o kandiller 

Duvardaki kimse...

insanlar ikiye ayrılır: yusuf ve kardeşleri
yusuf beyaz ve güzeldir kardeşleri hain ve müptezel
hikayenin sonuna değin herkes yusuf'un kardeşlerine küfre...

Biliyorum artık

Öğrenmem için şehir seferber oldu

Bakmadı yüzüme, yalnız bıraktı

Saatler durdu desem de zaman aktı

Öğrendim, gelmeyeceksin

Zaman kulağım...

Otuz iki dakikadır her an, içinde bulunduğum durumu tanımlamaya çalışıyorum. Bir evdeyim, perde alev almış. “Eyvah!” diyorum, nasıl söndüreceğim? Koca perde,...

Merhaba.

Sanırım yalnızlığa mahkum ettiğim bu ruh, bulunduğu bedeni terk etmek istiyor.

Acı çekmenin ve mahkumluğun ne demek olduğunu bilmeyen bu beden, ...

ey rûh-i deniz,

sen ulusun, sen yücesin.

ama ben sana erişemem.

boğulmak isterim derinlerinde,

endişe sarmış her yanımı, gelemem.

gezinmek isterim kıyıl...

"Yeniden başlasam, bu sefer korkmadan
Koklayıp birbirimizi, çöpe atmadan
Satırlar uçar gider aklımdan
Sana sarı laleler aldım, çiçek pazarından"