Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
taş suskularda büyütüyorum kelimeleri
her seslenişi yosunlardan ayıklıyor ellerim.
yerleşmek istediğim bulutlar var henüz,
dönmemeliyim.
dönersem yağarım...
Yine yağmurlar var gönlümde.
Gözlerim arıyor yine seni.
Sesini duyar gibiyim.
Senden uzakta olunca.
Kuşlar bile unuttular beni.
Şiirler tutsak etti aşkı...
Gri bir şehire benzer gözlerin
Herkesin kendi sancısıyla boğuştuğu
İş çıkışında solmuş ruhlarıyla
Eve dönüyor tüm kalabalık
Buradan bakınca caddeden geçe...
Yaşamıyordum belki de
Anlığına, durgun
Belki de ben hızlıydım
Belki de ben yanlıştım
Hızlı sevdim seni, bir anda
Kaçınılmazdı herşey
Belki de ben haklı...
Kaç gündür yanımdan ayrılmayan yalnızlığı uzun uzun başkalarından dinliyorum. Acaba ne tür bir yalnızlık benimki diye. Eh be neyse ne sonuç olarak uzun zaman...
ey soluğuma soluğunu katanım
geldiysen kalbime üç kez vur
saçlarınla ayaklarınla lavantalarınla teşrif et
altında telef olduğum yükümün ağrısına
gökyüzü...
Betonlara rağmen açmış çiçeğim,
Üstümü kaldırım taşlarıyla kaplamalarına rağmen,
İnsanların görmediği, genellikle üstüme basıp geçildiği,
Yerde açan küçük...
tenine her değişi dilimin bir kaos sevgilim
yadırgamaz ne gece ne ay ne de eşkali belirsiz sokak
lambaları.
karanfil sulayan saçların
nasıl da sağanak ya...
...sonra o içtiğin acıların
içe dokunması var tabi bayım.
yutak boyu yokuş aşağı
dar patikayı ablukaya alıp
mide yerleşkeli kaçak kelebekleri
ani bir ba...
önce birkaç gül soldu
sonra satırlarım
ardından kalbim durdu
bir yok oluş hikayesiydi
bana anlamlı gelen her şey toz olup uçuveriyordu
ağır ağır ölüyo...
hangi anakaranın
bitki örtüsüdür
gözlerin
hangi iklimin
yağışı
ve yakışı
gebe kalır dizeler
kirpiklerinin
tel tel sıralanışına
sahi hangi şiirden do...
Sancı verdim beni doğurana, doğdum bilinmezliğe.
Boş bir tenekeydim
Boyun eğdim kendini bilmezlere.
Ağlarken susmayı,
suskunken korkmayı,
göz yaşımdan ...
bitti. uyandık. tutma zamanı
gelme! tren kalkıyor
vakit geldi. gitme zamanı
bırak ellerimi
atma o son bakışını
teslim ol. yaşa hayatını
dökme gözyaşı
...
-kara yağmurlar içinde beyaz bir kuş-
kanıyor kirli tüylerinden
bu dehşetengiz gecede
kalemini yontarak uyandırıldığım
açık yaraların
zihnime temas etti...
bir çocukluk hastalığıydı şiir bende
âmâ bir kuşun sızısıyla doluydu kulağım
benim ne sen gibi güneşim oldu sabahlarımda
ne de sen gibi ay ışığım geceler...
Bir gece habersiz bize gel
Merdivenler gıcırdamasın
Öyle yorgunum ki hiç sorma
Sen halimden anlarsın
Sabahlara kadar oturup konuşalım
Kimse duymasın
Ma...
karanlıklar müptelasıyım artık
-perdeleri açma anne,
gözlerimin akında yalnızlıklar var.
eskimiş bir radyo gibi
sessiz şimdi zırdeli ruhum
yatıya kalan...
Seni özlediğim her gecenin sabahında
unutarak uyanıyorum.
Geceleri sıcaklığınla var olsan yanımda sabahında zemheri.
Ve ısınamıyorum.
Üşütmüş kalbimin ...
Ben gururlu bir piçin içindeki hiçim
bu ne biçim bir içim
her yudumda yakıyor bira, tükettiğim senin için .
Ben, onurlu bir piçin
içindeki hiciv
d...
küflenmiş küfürlerle
bir dağı tırmanıyoruz
içimize içimize.
kısılan kırılan yontulan yerlerimizden bağırıyoruz
lanetli bir çivinin yakarışı gibi!
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
