Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Çocukken insanların bilinçli olarak kötülük yapamayacağını düşünürdüm. Bi' kötülük, bi' fenalık muhakkak bilinçsiz veya bilgisiz olmaktan kaynaklanabilir diy...
Soru işareti dağ taş yürüdü durdu,
Sordu soruşturdu,
Kocaman bir ünleme dönüştü gürültülü!
Koştu koştu yoruldu
Biraz duraksadı, bölündü
Üç nokta oldu, d...
Kısa ve yorucu yolculuktan sonra evine girmişti adam. Yaptığı tek şey tüneldeki ışıkları saymaktı. Defterini açtı, kalemini hiç faça vermeden çıkardı ve yazd...
Yağmurun kutsamadığı bir şehirde
Islak zemini kirletiyor sarsak adımlarım
Yarım yarım ilerliyorum nahoş boşluğa
Büyüdüğüm ama tanıdık olmayan sokaklar var...
E mart gelmiş, 2.sinde fark ettim.
Şubat resmen tokatlayıp 28 günde bitirmiş işini. Kaçmış sonra fark etmeden, kendileriyle tam yüzleşemeden.
Ne şubat ama....
Az gittim uz gittim, dere tepe düz gittim. Yeşil çimenliklerin ardında güneş yükselirken bir adama rast geldim. Gözlerinin köşeleri yere bakıyordu, içleriyse...
Tekerlekler ve yollar bir şeyler anlatıyorlar bana.
Bu yollar ve tekerlekler beni bir yere götürmüyor artık.
Sanki daireler çiziyorum tekerleklerle beraber...
Uzun bir yolculuğun habercisiydi istasyona giren trenin gürültüsü. Etrafında çok fazla insan vardı Zeliha'nın, herkesi tek tek incelemeye koyuldu; kimi kızın...
Zamana Eskiyen
Gün ışığının kendinden geçmiş tenime uğradığı saatlerdeyim, yani mehtabın gökyüzünü terk ettiğiyleyim. Belki bir okul bahçesinde belki de bin...
hadi, çıkalım yola.
iki yolcu daha.
dört tekerin dördü de rulet.
rüzgar getirdi aklıma,
binlerce kez tüh.
romeo öldü,
başaramadı juliet.
biraz daha gi...
Kendimi arıyorum.
Yattım zannedip beş belki on derecelik her yatışta korkunun abartısını görüyorum. Bildiğim yolu giderken özgüvenin verdiği zihin boşluğuna...
Bir ürperti geçip gitti. Güneşin batışından sonra ay tepeye çıkmıştı ama sanki ilerlemiyor, hep aynı yerde duruyordu. Gözümü ondan ayırmazken zamanın anbean ...
Bir cumartesi günüydü...
"Uzun bir otobüs yolculuğunun hüznü var üzerimde. Gökyüzü parıl parıl. İlk kez görüyorum ayçiçeklerini. Gün mavi, batacak. Gündüz ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok