Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Kendimi arıyorum.
Yattım zannedip beş belki on derecelik her yatışta korkunun abartısını görüyorum. Bildiğim yolu giderken özgüvenin verdiği zihin boşluğuna...
Bir ürperti geçip gitti. Güneşin batışından sonra ay tepeye çıkmıştı ama sanki ilerlemiyor, hep aynı yerde duruyordu. Gözümü ondan ayırmazken zamanın anbean ...
Bir cumartesi günüydü...
"Uzun bir otobüs yolculuğunun hüznü var üzerimde. Gökyüzü parıl parıl. İlk kez görüyorum ayçiçeklerini. Gün mavi, batacak. Gündüz ...
Kelimeler ve karakterler aslında birbirine benzerdir. Nasıl ki ikisi de insanlar tarafından ilk bakışta tek ve eşsiz gibi zihinlerde tahayyül edilebilir. Anc...
Yolda olmak… Şöyle bir düşününce, hep yolda değil miyiz aslında? Bir şeyleri başarmak için çabalıyoruz sürekli ve bu çaba hayatımızın sonuna dek sürecek. Sür...
"Çok da matah bir ev değil," dedi.
"Üzgünüm ama onu sevmiş bulundum bir kere."
(sayfa 30)
/
Otostopçunun Galaksi Rehberi'nin havlular konusunda söyleyece...
Günlerin birbirini kovalayan parktaki çocukları andırdığı bugünlerde huzurumuz ve anlayışımız azalmaya başladı ve umursamaz olduk. Dünyayı kendi gözlerinden ...
Hafif esen rüzgâr eşliğinde eve dönüyorum. Caddedeki rahatsız edici gürültünün içinden kendimi soyutlayarak bambaşka bir yerde hayal ediyorum bedenimi… Ruhum...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok